vrijdag 7 december 2012

Een EVC Cursus op de SW

Begin dit jaar kreeg ik een brief thuisgestuurd van de wsw. Er werd een EVC Cursus gegeven en ik was verplicht om hier aan deel te nemen. Deze cursus zou gericht zijn op wat je kunt. In april begon de cursus na een eerste kennismaking. Het leek mij wel goed om deze cursus te doen, want ik wilde zelf ook wel nu eens zwart op wit hebben wat mijn kwaliteiten zijn.

De cursus zou in totaal zo’n 6 keer plaatsvinden. Steeds met dezelfde groep mensen. Je moest bewijs kopiëren van alles wat je tot nu toe in je leven had bereikt en had gedaan. Op die manier hadden ze een goede graadmeter welk niveau je had. je zou dan ook nog twee persoonlijke gesprekken krijgen. Het leek mij wel interessant om te weten te komen welk niveau ik nu uiteindelijk zou hebben dus vol enthousiasme zocht ik alle benodigde papieren bij elkaar. Zo haalde ik ook mijn MBO niveau 2 diploma te voorschijn en wat stukjes die ik geschreven had voor de nieuwsbrief van VCFs. Ook voegde ik papieren bij van de UWV zodat ze een compleet beeld van me zouden hebben, ik wilde immers niet weer te hoog worden ingeschat!
Ik wilde een eerlijk en duidelijk beeld over zowel mijn kwaliteiten als mijn valkuilen.

De cursus leider was een aardige sympathieke man. Ik zat in een groep met ongeveer 7 andere deelnemers. De 1e keer was het natuurlijk kennismaken met elkaar. Er zaten een aantal allochtone mensen in de groep die aangaven dat ze de Nederlandse taal niet heel goed beheersten. Voor hun was deze cursus dus vrij lastig te begrijpen. Hier zouden ze echter bij geholpen worden, beloofde onze cursusleider.

Na een aantal groepsbijeenkomsten volgde er een persoonlijk gesprek met een coach van het EVC. Zij zou met de documenten, die inmiddels gekopieerd en gescand waren,  door middel van een interview toetsen wat de graadmeter was. Hierna zou dan een certificaat worden opgesteld en we zouden ook een rapportage krijgen. Tijdens de groepsbijeenkomsten werd er in een persoonlijke map gewerkt waar je allerlei vragen moest beantwoorden. Ook werd er een toets afgenomen op MBO-niveau om te kijken hoe hoog je niveau lag.

Tijdens het persoonlijke gesprek werd me verteld dat mijn toets niveau score lag op ruim MBO niveau 4! Mijn hart maakte een sprongetje van plezier, zouden dan nu éindelijk mijn kwaliteiten naar boven komen? Zou ik dan nu éindelijk op het juist niveau beoordeeld worden? Tijdens het gesprek werd verteld dat er ook met de leidinggevende van mijn afdeling zou worden gesproken. Zo zou het beeld over mij compleet worden. Ik voelde de bui al enigzins hangen, dus ik gaf aan dat het beeld dat over mij bestond niet klopte. Ze zou hiermee rekening houden zei ze.

Met een zweverig gevoel ging ik naar huis: zie je wel, ik was niet gek! Ik had altijd wel geweten dat ik wél een hoger niveau had dan me gegeven was! En nu kwam het er dan eindelijk uit! Wat zou ik nu met deze wetenschap kunnen? Ik droomde verder: voor mijn gevoel lag de wereld eindelijk aan mijn voeten: 30 jaar was ik en nu pas kwam ik tot bloei. Ach ja, laatkomers mogen er ook zijn, dacht ik grinnikend.
Ik kon niet wachten tot dat ik het EVC-certificaat had, dan zou ik namelijk ook de rapportage erbij krijgen en wie weet wat voor mogelijkheden ik nu zou hebben nu er eindelijk zwart op wit stond dat ik theoretisch gezien niveau 4 had?

In juni 2012 was het dan zover: de EVC uitreiking vond plaats. Nu ben ik persoonlijk niet dol op dit soort gelegenheden. Ik houd er niet van om te doen alsof ik het vreselijk naar mijn zin heb, maar ik was erg benieuwd naar mijn rapportage dus toog ik vol goede moed erheen samen met mijn vriend. Er werd een toespraak gehouden waarin nog eens werd benadrukt dat we trots mochten zijn dat we dit certificaat behaald hadden en het rapport thuis nog maar eens goed door moesten lezen, er stonden immers belangrijke dingen in.

Na de uitreiking gingen we gauw weer naar huis want ik wilde het rapport eens rustig en op mijn gemak doorlezen. Ik liet het eens goed tot me doordringen wat er nu eigenlijk stond. Naar mijn idee werd ik namelijk heel klein gehouden. Allereerst klopte het al niet mijn inziens dat het beeld over mij op de afdeling van de wsw werd geschept, terwijl ik tijdens de cursus al stage was gaan lopen. Ten tweede werd er in dit rapport wel heel erg benadrukt wat ik allemaal níet kon. Zo werd bijvoorbeeld omschreven wat je werkzaamheden waren op de afdeling en hoe je je plek weer netjes achterliet. Ten tijde van de cursus was ik nog maar net begonnen op mijn stage dus had ik in mijn map maar één werkdag op de sw omschreven. Nu stond er in het rapport: Anne weet heel goed hoe ze papier en plastic moet scheiden en in de juiste afvalbakken moet gooien. Ik dacht bij mezelf: ze zetten me neer alsof ik een kleuter ben!

Ook stond er in het rapport dat ik theoretisch scoorde op MBO-niveau 4 wat zeer hoog was, maar dat bij problemen ik erg leunde op mijn persoonlijke begeleider. Dit is ten eerste helemaal niet waar, er is maar 1 situatie geweest waar ik mijn begeleidster wel bij moest halen omdat er niet naar mij geluisterd werd. Als er niet naar mij geluisterd wil worden dan heb ik hulp nodig van derden maar verder kan ik veel dingen prima zelf!
Er stond ook niks in over goede begeleiding voor mij, of wat mijn toekomstmogelijkheden waren. Op alle fronten viel dit rapport ontzettend tegen. Ik was dan ook behoorlijk teleurgesteld. Ik had zoveel verwacht van deze cursus en dit rapport, en nu werd ik neergezet als een klein kind... Totaal respectloos vond ik het!

Ik besprak het rapport uitgebreid met mijn ouders en mijn vriend. Mijn ouders waren het ermee eens dat dit rapport geen eerlijk en helder beeld van mij gaf. Veel punten waren volgens mijn vader niet goed onderbouwd, wat hij ze erg kwalijk nam. Hoe kun je zwart op wit een beeld over iemand geven als er niet onderbouwd wordt op welke gronden dit gebeurd is?
We besloten in verweer te gaan. Mijn vader hielp me hierbij, want dit is een probleem wat je niet zomaar even aanpakt. Mijn vader is gelukkig erg goed in deze situaties. Hij weet welke instanties hij moet benaderen en kan op een duidelijke manier goed omschrijven wat het probleem is. Tsja, ik heb het niet van een vreemde zullen we maar zeggen...

Na wat over en weer gemail met de betrokken instanties, de sw buiten gelaten, werd erkend dat dit rapport niet aan de standaard eisen van een evc certificaat voldeed. Het was fijn dat ik gesteund werd in mijn gevoel. Nu werd er een afspraak gemaakt om een nieuw rapport te schrijven. De mensen van het EVC vonden het namelijk verschrikkelijk vervelend dat dit zo was gelopen. Ik moet zeggen dat ze het ook snel en nauwkeurig hebben opgepakt.
Ik kreeg ook in korte tijd een nieuw gesprek, want het vorige gesprek was niet goed weergegeven. Ze hadden erg veel waarde gehecht aan de mening van mijn afdelingschef terwijl die dus totaal geen goed beeld van me heeft. Ik vind het zeer kwalijk dat leidinggevenden op sw bedrijven in zoverre zo’n invloed hebben op deze rapportages dat er een totaal verkeerd beeld over een werknemer de wereld ingestuurd wordt. Nu ben ik gelukkig iemand die me niet zomaar in een hoek laat drijven, ik heb ouders, 2 zussen, een begeleider en een lieve vriend die me steunen.

Het tweede gesprek vond plaats op mijn nieuwe stage en ook dit was een fijn gesprek. Gelukkig kan ik goed situaties en problemen uitleggen, en vertellen hoe ik het ervaar, dat is een voordeel van mijn communicatieve vaardigheden. Ook werd er in het gesprek toegeven dat ze erg veel waarde hadden gehecht aan de mening van mijn leidinggevende op de sw. Wisten zij veel dat hun beeld over mij niet klopt. Er werd een tweede rapport opgesteld en dit was een veel prettiger rapport dan het andere. Er werd op een goede manier omschreven wat mijn kwaliteiten waren en wat mijn leerpunten zijn. Ook werd er omschreven dat het voor mij belangrijk is dat ik in een rustige omgeving met een goede sfeer mijn werk kan doen.

Helaas is mijn werkhouding niet toegekend omdat dit op mijn stageplek lastig te beoordelen was. Ik vind het lastig om nieuwe dingen te leren. Zo werd mij gevraagd om iemand in te werken. Dat heb ik niet gedaan omdat ik het niet goed durfde. Mede hierdoor is mijn doelstelling niet officieel gehaald, wat mijn niveau niet ten goede komt. Ik vind dit erg jammer. Mijn consulent heeft geprobeerd mij de doelstellingen te laten behalen, maar zij pakte dit niet op een goede manier op. Maar dat is weer een ander verhaal.

Tijdens de sollicitatietraining  die ik dit jaar volgde, sprak ik een docent van de wsw. Zij had mijn vraag over de leerdoelen die ik moest behalen voor het certificaat gekregen van mijn consulent. Ik gaf aan dat ik een diploma niveau 2 heb. Waarop zij toen zei dat het dan raar was dat ik een cursus moest volgen op niveau 1... Het is verwijtbaar dat het sw bedrijf hun huiswerk niet goed heeft gedaan over welk niveau ik heb, en dat ze me een cursus onder mijn niveau laten doen. Zo zie je maar, er moet nog veel gebeuren op het gebied van duidelijkheid in de sw-wereld. Ik vind dat iedereen moet worden behandeld op waarde en niet alleen op wat hij of zij niet kan. Ik hoop dat mijn ervaringen het beeld over de sw veranderen en dat er wordt gekeken naar oplossingen. 


Volg me ook op twitter: @houtsmaanne

Geen opmerkingen:

Een reactie posten