Horror bij de Tandarts

De tandarts is voor mij als een goede horrorfilm. Het begon allemaal eind 2009. Ik had in oktober mijn been gebroken met een 3 dubbele botbreuk en in december had ik een afspraak bij de tandarts. Ik weet het nog als de dag van gister. Mijn vader was zo lief om me te brengen. Ik hobbelde met mijn gipsbeen de behandelkamer in en ging zitten. ‘Zo’ zei de tandarts, ‘we zullen eens even naar je gebit gaan kijken. Tut tut tut’ zei die hoofdschuddend. ‘Dat ziet er niet best uit mevrouw. Ik heb in 30 jaar niet meer zo’n slecht gebit gezien. Je mag niet meer snoepen en geen cola meer drinken!’ Ik keek hem geschokt aan. Pardon? Weet hij wel wat hij zegt zo vlak voor de feestdagen...ik was blij toen ik weer weg kon. Totaal van slag reed ik met mijn vader terug naar huis. Ik voelde me ontzettend kwetsbaar doordat ik niet goed kon lopen op dat moment. Maar dit soort boodschappen komen bij mij sowieso vrij hard binnen.

Ik verhuisde naar Amersfoort en zocht een andere tandarts. Ik ging op zoek naar een speciale angst tandarts want ik had inmiddels al een aardige dosis angst ontwikkeld.
Ik moest behandeld worden voor een paar gaatjes. Ik heb er een grote hekel aan als die akelige tandarts apparaten in mijn mond worden geperst. Mijn tanden zijn nogal gevoelig en dan voelt het erg vervelend aan al dat gewroet in mijn mond.
De behandeling duurde ongeveer een uur, braaf hield ik al die tijd mijn mond open. Aan het eind van de behandeling merkte ik dat mijn kaak een aardige opdonder had gekregen ervan.

2 dagen later zat mijn kaak vrijwel dicht. Ik kreeg hem nauwelijks open! Je kan je voorstellen hoe frustrerend dat is. Ik belde de tandarts en kon meteen langskomen. Joepie! Binnen een week tijd weer naar de tandarts, wat een feest! Even later zat ik weer in de tandartsstoel. Ja dit was toch best wel een ernstige situatie. Ze zouden een ambulance bellen zodat ik naar het ziekenhuis kon. Ik raakte compleet in de stress. Wát? Een ambulance? Ik was toch geen traumapatient? Nou ja, inmiddels was ik dat wel aardig aan het ontwikkelen maar dat was wat anders!
Ze belden het ziekenhuis en overlegden wat er moest gebeuren. Oh, u hoeft toch niet naar het ziekenhuis. U moet bij de apotheek medicijnen halen die de ontsteking hopelijk verhelpen...

Enigzins van slag en gestressed verliet ik de tandartspraktijk... overstuur belde ik mijn ouders. Die wisten ook niet goed wat ze met de situatie aanmoesten. Uiteindelijk ben ik na een heel traject bij een speciale arts in het ziekenhuis terecht gekomen die me trucjes mee gaf om mijn kaak weer in beweging te krijgen. Na 3 maanden! Kon ik mijn kaak weer enigzins openen.
Aan het eind van het liedje werd ik doorgestuurd naar een bijzondere tandarts in Bussum want ze wisten niet meer wat ze met me aanmoesten. Nou, ik kan je vertellen dat dat er aardig inhakt...

Nu moest ik dus voortaan van Amersfoort helemaal  naar Bussum reizen. En iedere 3 maanden moest ik terug komen want ze wilden mijn gebit goed in de gaten houden. Ja dat is heel fijn hoor dat ze zo goed voor me zorgden maar het kostte kapitalen aan geld, bloed zweet en tranen.
En mijn trauma is er niet minder op geworden...enfin, nu mocht ik pas geleden weer naar de tandarts, nu moest ik helemaal naar Nieuwegein want meneer waar ik in behandeling was, was verhuisd van praktijk. Erg fijn. Allemaal zenuwen voor de reis en spanning omdat het weer een nieuwe locatie was waar ik aan moest wennen.
Er werd weer met hoofden geschud en me verteld dat ik toch echt beter moest gaan poetsen anders moest ik over een paar jaar een kunstgebit. Ik keek hem enigzins dankbaar aan. Misschien moet ik dat maar gewoon doen! Dan heb ik niet meer al die ellende van de tandarts stress! Oh de zege van een kunstgebit!
Ja, het is een helse behandeling, duur en een lange herstelperiode. Maar, wat is nu een half jaar hersteltijd als daar tig jaar tandarts ellende tegenover staat? Nou, ik weet het wel hoor.

Kortom, ik ben me er op aan het voorbereiden. Tuurlijk doe ik heus nog wel mijn best om goed te poetsen, maar....een kunstgebit lijkt voor mij toch wel de ideale oplossing te zijn op dit moment...