Eindelijk duidelijkheid!

Maandag 19 augustus

Afgelopen donderdag had ik dan mijn stagegesprek bij mijn toekomstige werkgever. Ik ging er samen met mijn jobcoach heen. Eigenlijk had ik het best zelf kunnen doen, maar ik vond het anderzijds toch ook wel prettig dat ik niet de zenuwen had van het er naar toe reizen en uitzoeken waar het is. (verdwaalangst, zie mijn blogs over de weg kwijt http://eenandereroute.blogspot.nl/2013/04/de-weg-kwijt-deel-2.html)

Het regende toen we aankwamen in Voorthuizen dus liepen we gauw naar binnen. Het gebouw is enorm ik vind het indrukwekkend. In de hal zitten een aantal oudere dames gezellig met elkaar te kletsen. We melden ons bij de receptie en even later komt onze gesprekspartner ons ophalen. We kletsen wat over koetjes en kalfjes en dan begint ze te vertellen wat ik zal gaan doen. Eindelijk duidelijkheid!

Ik ga op maandag en dinsdag 8 uur werken en dan begin ik al om 7 uur smorgens. Ik zal steeds op dezelfde afdeling lopen wat ik wel prettig vind want dan leer je de mensen ook kennen. Op woensdag werk ik een halve dag bij het activiteiten gedeelte van de woonzorg. Ze verteld dat in de toekomst de zorg weer zal gaan veranderen. De minder hulpbehoevende ouderen zullen vooral door mantelzorgers moeten worden verzorgd en pas als je veel hulp nodig hebt kun je in een woonzorgcentrum terecht. Ik vind het maar slecht en verontrustend. In de zorg is juist altijd veel werk geweest. Zal ik dan straks weer naast het net vissen?

Ze legt me uit wat mijn werkzaamheden zullen zijn. De 1e 2 dagen zal ik mee draaien in de zorg want dit gedeelte komt grotendeels in mijn opleiding naar voren. Oh, dat had ik dan niet goed begrepen. Denk ik bij mezelf. Op internet stond er namelijk alleen dat je mensen zou begeleiden met activiteiten. Als ze aankomt bij het gedeelte dat ik mensen zal moeten gaan wassen krijg ik de neiging om heel hard weg te rennen. Wacht even hier heb ik niet voor getekend!!! Ik weet niet of ik dat wel kan of wil! Ik heb altijd grote aversie gehad bij het idee alleen al laat staan dat ik het zal gaan doen...!

Ik laat echter niks merken van mijn onrust. Mijn jobcoach weet dat ik niet op dit werk zit te wachten want daar hebben we het in de auto nog even over gehad. Ze kijkt me dan ook met een schuin oog aan om te zien hoe ik reageer op dit nieuws. Ik ben wel wijzer ik ga toch niet meteen zeggen dat ik dat niet wil? Ik moet aan het idee wennen. Ik zet een knop om en denk: niet zeuren, ik wil weer mee doen dus dan hoort dit er ook bij.

Mijn enige probleem is de maandag, dinsdag en donderdag. Dan zijn mijn vriend en ik beide dagen de hele dag weg. De hond zit dan alleen thuis. Ik vind het een naar idee dat ze dan 9 uur alleen thuis is en niet naar buiten kan. Mijn vriend wil niet de sleutel aan een hondenuitlaatservice afgeven. Ik hoop maar dat we dit nog kunnen oplossen want ik vind het maar niks om de hond de hele dag alleen te laten.

Ik heb nu nog 2 weken vakantie op 2 september ga ik voor het eerst beginnen. Ik moet nog zorgen dat ik goede schoenen kan kopen want ik zal veel moeten lopen. Ik heb er zin in want hopelijk raak ik zo mijn extra kilo’s wat makkelijker kwijt!