Welkom in mijn nieuwe leven!

Het is zondag avond en ik kan niet slapen. Ik ben best zenuwachtig voor morgen. Stiekem wens ik dat de dag al voorbij is dan weet ik hoe het is gegaan. Maar ik moet eerst nog slapen en dan begint de dag pas. Ik kan de slaap niet vatten. Ik moet al om half 6 opstaan en ik ben bezorgd dat ik erg moe zal zijn. Het is lang geleden dat ik zo vroeg op ben gestaan. Hoe zal het gaan een hele dag werken? Ik heb helemaal geen ervaring in de zorg dus ik weet niks. Ik ken niemand, ik vind het doodeng!

Voor ik het weet begint de dag. Mijn vriend is zo lief om me naar mijn werk te brengen dat scheelt me weer gedoe met de bus. Ik moet om 7:00 al op mijn werk zijn. Ik vind het verdomd vroeg. Gelukkig kan ik wel goed opstaan al ben ik geen ochtend mens. Op mijn werk aangekomen loop ik vol spanning naar de kamer om me te melden. Alle collega’s zitten hier al voor de overdracht van de nachtdienst naar de dagdienst. Ik wordt vriendelijk en hartelijk begroet en ik voel me meteen welkom. Vandaag loop ik mee met Nel. Zij werkt al bijna 40 jaar in de zorg. We beginnen met mensen uit bed halen en douchen. Dit is het werk waar ik het meeste tegen op zag.

Voorlopig hoef ik alleen maar te kijken. Dat lucht me wel op maar tegelijkertijd voel ik me enigzins te veel. Ik wil graag wat doen. Ik weet niet goed waar ik mijn handen en armen moet laten. De bewoners zijn het wel gewend dat er regelmatig nieuwe stagiaires komen en vinden het allemaal wel prima. Dat maakt het voor mij ook minder eng. Nel kletst ook gezellig met iedere bewoner en met mij waardoor de sfeer heel ontspannen is.

Voor ik het weet is het al 10:00 en tijd voor de 1e pauze. Ik ben blij dat deze ronde er op zit en ben benieuwd wat me nog meer te wachten staat voor werkzaamheden. ik loop na de pauze mee met nog een stagiaire en een collega die hier al een paar jaar werkt. Zij is al klaar met de opleiding. Eigenlijk zijn de taken die we krijgen best simpel. Ik mag sap inschenken bij een bewoner of even iemand zijn jas helpen aan trekken. Smiddags rond 12:00 wordt er eten uitgedeeld aan de bewoners. Dit vind ik het leukste gedeelte. De mensen zijn blij dat er eten uit gedeeld wordt.

Ik voel me erg blanco. Het andere meisje heeft al een jaar opleiding er op zitten en al meer ervaring dan ik en dat merk ik want ze mag al meer taken doen. Ik voel me best nutteloos. Ik wil graag meer doen maar tegelijkertijd vind ik de nieuwe taken ook eng. Ik vraag me steeds af hoe ik over kom. Ben ik onzeker of neem ik juist goede initiatieven? Merken ze dat ik nieuwe taken best eng vindt? Al laat ik het naar mijn idee niet merken en doe ik het gewoon.

Voor ik het weet is de 1e dag alweer voorbij. Die 8 uur gingen best snel! Wat is het lang geleden dat ik een volle dag heb gewerkt. Ik ben best moe maar voel me niet helemaal bekaf en daar ben ik blij om. Ik ben blij dat de eerste dag er op zit. Nu wil ik zo gauw mogelijk naar huis en zien hoe het met de beesten is. Ik vind het niet leuk om Suki zo lang alleen te laten. Thuis aangekomen is ze natuurlijk door het dolle heen. We gaan direct met haar naar buiten om haar uit te laten razen.

Ze heeft het goed gedaan in huis. We zijn erg trots op haar, toch zou ik liever zien dat een buurt genoot haar nog 1 keer uit zou laten. Dit is nog een discussie punt tussen mij en mijn vriend. Hopelijk komen we hier ook weer uit!