Ik heb mijn diploma en nu?

De uitreiking

Afgelopen dinsdag was het dan eindelijk zover: Ik kreeg eindelijk mijn diploma uitgereikt. Ik vind sociale verplichtingen altijd erg moeilijk vooral als ik niet weet wat ik kan verwachten. Ik hou niet van onverwachte situaties. Ik was dan ook al dagen van te voren in de zenuwen. Mijn ouders waren er en drie collega’s waren zo lief om tijd vrij te maken. Toen we binnenkwamen wilde ik het liefst alweer weg rennen: het was enorm druk. Veel studenten waren geslaagd en hadden mensen meegenomen, dus veel prikkels.

Eén voor één

De studenten moesten zich verzamelen naast het podium en we werden één voor één opgeroepen, Verschrikkelijk vond ik dat wat een zenuwen. Het was best leuk gedaan er draaide muziek van Europe op de achtergrond met the final countdown en de mensen in het publiek klapten enthousiast voor iedere kandidaat want ja we hadden het allemaal verdiend.

Stomme hoedjes

We mochten in het publiek plaatsnemen en werden gevraagd hoedjes op te zetten ze zagen er uit als van die Amerikaanse hoedjes die studenten in Amerika dragen als ze geslaagd zijn. Ik had er geen zin in om zo’n hoedje op te zetten dus ik deed het niet. Er werd een toespraak gehouden en even later weer een groepsfoto op het podium.

Spanning

Het was tijd om naar een lokaal te gaan met je klasgenoten en SLBer (studieloopbaanbegeleider) om je diploma te ontvangen. Ik was bang dat ik als eerste naar voren zou worden geroepen maar dat was gelukkig niet zo. Ik was bijna de laatste. Eindelijk was ik dan aan de beurt met knikkende knieën liep ik naar voren.

Mijn plekje vinden

De docent vertelde meteen dat ik in het eerste leerjaar heel open was geweest over de beperking die ik had door dit te vertellen aan de klas. Dat het moeilijk was geweest voor mij om mijn plekje te vinden en dat ik in de nieuwe klas me sneller op mijn gemak voelde.

Ik kon aan mijn klasgenoten zien dat ze enigzins verbaasd waren ze hadden niks aan me gemerkt en ik had bijna niemand iets verteld alleen aan een paar klasgenoten met wie ik goed contact had.

Ingewikkeld leerproces

Ik had een ingewikkelde ontwikkeling doorgemaakt en er keihard voor gewerkt. Hij zag ook dat als ik me op mijn gemak voel het leerproces sneller gaat, en dat is een hele belangrijke voor mij. Hij vond het hartstikke stoer dat ik daar zat. Ik kreeg een brok in mijn keel en moest mijn tranen wegslikken. Ik kreeg een luid applaus van mijn klasgenoten en de mensen in het lokaal. Toen was het alweer voorbij.

Bloemen

Ik kreeg allemaal bloemen van mijn ouders en collega’s wat ik superlief vond. Mijn ouders wilden eerst nog wel uit eten om het te vieren maar ik had genoeg prikkels gehad ik wilde graag naar huis om alles te laten bezinken en tot rust te komen. Ik ga nu eenmaal anders met dit soort dingen om dan een ander en daar is niks mis mee.
De volgende dag had ik een gesprek bij het UWV over de start van mijn re-integratietraject. Hoe nu verder? Ik zie de toekomst rooskleurig in. Er komt wel een plekje voor mij ik heb genoeg te bieden. Voor alles is een juiste tijd. Ik ontwikkel mezelf op mijn eigen tempo en ik laat me door niemand opjagen. Deze dame komt er wel :)