Geduld is een schone zaak

Zoektocht
Het is alweer februari, de eerste maand van het jaar is voorbijgevlogen. Mijn opleiding is klaar en mijn stage ook. Het is tijd voor een nieuwe fase in mijn leven. De vraag is alleen: hoe ga ik dit aanpakken? Gelukkig werk ik nog twee dagen als vrijwilliger bij mijn stageplek. Op deze manier val ik niet helemaal in een gat. Ondertussen kijk ik uit naar vacatures voor dagbesteding. Het liefst met ouderen (met dementie) Of mensen met een handicap. Dit is echter geen gemakkelijke opgave. Er is weinig aanbod.

Een eigen plek

Toch weiger ik om bij de pakken neer te gaan zitten. Ik heb mijn stageplek een open sollicitatie gestuurd met mijn verbeterplan voor de Proeve erbij. Hierbij hoop ik een plekje voor mezelf te mogen creëren op een veilige en vertrouwde plek. In de tussentijd probeer ik mijn dagen nuttig in te vullen. Ik heb weer tijd voor vrienden en het huishouden. Mijn huis glanst als nooit te voren.

Een wens

Ondertussen is één van mijn andere wensen in vervulling gegaan. Ik mag de staatssecretaris Jetta Klijnsma mijn diploma laten zien. Ik heb al een aantal bijeenkomsten van een Wajong klankbordgroep bijgewoond waar zij bij aanwezig was dus we ‘kennen’ elkaar inmiddels. Ik voel me bevoorrecht dat ik haar persoonlijk ga ontmoeten. Ik weet dat veel mensen een hekel aan haar hebben (zacht gezegd) maar ik ben haar sympathiek gaan vinden. In het echt is het toch heel anders dan op televisie of in de media.

Kijk je mee?

Ik hoop haar tevens ook met de vraag: ‘Jetta heeft u al een baan voor mij?’ wakker te kunnen schudden. Volgende week heb ik een gesprek met het UWV dan ga ik een re-integratietraject in. Ik hoop dat hier wat uit gaat komen. Ik wil gewoon zo graag uit die uitkering! Ik kan hierbij alle hulp gebruiken dus wie mee wilt kijken naar vacatures hou me op de hoogte!