zaterdag 13 februari 2016

Een eigen huis een plek onder de zon...?

Positieve ontwikkelingen
De afgelopen week zijn er veel positieve dingen gebeurd er is veel in beweging gezet. Dinsdag middag werd ik gebeld door een recruiter van Beweging 3.0 ze hadden mijn open sollicitatie ontvangen en reageerden positief. Ze wilden graag kijken wat de mogelijkheden zijn voor mij binnen Beweging 3.0. Nu ben ik als Wajonger natuurlijk ook enigzins aantrekkelijk doordat ik diverse bonussen meebreng en daarnaast ook nog eens goed mijn kwaliteiten en beperkingen ken. Ik werd gevraagd om een balletje op te gooien in het team of zij er voor open staan om mij als collega een kans te geven.

Confrontatie
Dit had ik tot nu toe nog vermeden omdat ik bang ben voor afwijzing. Ik weet dat ze heel blij zijn met mij als vrijwilliger maar een betaalde kracht vraagt toch weer andere verantwoordelijkheden. Afgelopen vrijdag was het dan zo ver ik polste bij een collega hoe zij er over dacht als ik een volwaardige collega zou worden. Ze stond er op zich best positief tegen over, ze willen me graag houden maar ik kan nog niet als activiteiten coach aan de slag. Ik functioneer het beste als ik als assistent met iemand samenwerk dan draag ik nog niet de volledige verantwoordelijkheid.

Spanning voor afwijzing
Ik vond het best confronterend om deze feedback te krijgen. Ik weet natuurlijk dat ik nog moet groeien en mezelf moet ontwikkelen. Daarom wil ik dit graag op een veilige en vertrouwde plek doen. Als ik ergens opnieuw moet beginnen wordt er meteen te veel van mij verwacht wat ik niet kan waarmaken. Dan begint alle ellende weer opnieuw. Het is nog een hele zoektocht naar de goede balans in werk. Ze zou het met de andere collega’s overleggen en er moet gekeken worden wat de mogelijkheden zijn qua budget. Ik vind dat behoorlijk spannend. Ik had gistermiddag dan ook spontaan de hele middag hoofdpijn.

Re-integratie traject
Op dit soort momenten vind ik het weer heel moeilijk hoezeer ik beperkt wordt door mijn beperking. Ik heb het gevoel dat ik niet overal zomaar aan de slag kan. Gelukkig zit ik nu in een re-integratietraject van het UWV en zal ik hierbij goed begeleid worden door een jobcoach. Ik wil gewoon zo graag een volwaardige betaalde baan maar wel op mijn niveau.
Ik heb het gevoel dat alle neuzen dezelfde kant opstaan. Nu moet er alleen nog ruimte en budget zijn om een plekje voor mij te creƫren als assistent activiteiten coach.

Ondertussen droom en wens ik dat deze plek gerealiseerd gaat worden. De tijd zal het leren!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten