Er zijn dagen dat je het allemaal niet meer ziet zitten. Dan lijkt het zo nutteloos om te solliciteren. Afgelopen maandag zat ik in zo’n dip. Ik had net weer een afwijzing gehad voor een vacature als activiteiten begeleidster en ik denk bij mezelf; zal ik ooit een kans krijgen om uit de Wajong te komen? De mensen die mij al langer volgen weten dit ondertussen wel en ik wil niet in iedere blog steevast terug vallen in herhalingen dat wordt dan wel voorspelbaar en dat ben ik juist niet! Dus….
Ik schreeuw het van de daken!
Ik heb deze week twee sollicitatiebrieven geschreven. Daar ben ik best trots op. Want ipv de moed te laten zakken wil ik zoveel mogelijk lijnen open gooien. Dit doe je door meerdere sollicitaties te verrichten. Ook wil ik meer gebruik maken van mijn netwerk op twitter en facebook, maar hoe doe je dat? Ik ga hiervoor een Plan van aanpak schrijven en ervoor zorgen dat ik mezelf in de kijker zet. Ik ga het van de daken schreeuwen: Ik zoek een betaalde baan in de zorg! Wie wil mij helpen?
Blijf positief!
Als je zelf positief bent trek je positieve dingen aan. Ik laat me dus niet ontmoedigen door afwijzingen maar ga gewoon verder met de volgende. Ik leer steeds betere brieven te schrijven en in te spelen op wat een organisatie zoekt. Het is een kwestie van jezelf goed presenteren en je blijven ontwikkelen. Het re-integratiebedrijf helpt me met vacatures vinden en leest mijn brieven na. Ook krijg ik feedback op mijn houding in het sollicitatie proces. Ik ben te ongeduldig. Ik wil zo graag dat ik mezelf de tijd niet wil gunnen om het goed te doen. Het is best gek want voor de cliënten heb ik eindeloos veel geduld en voor mezelf niet. Dat moet dus meer in balans komen.
Aan de slag!
Aan de andere kant: Ik zit alweer een half jaar thuis dus is het niet gek dat ik sta te springen om aan de slag te gaan. Wat nou vakantie? Ik wil aan het werk! Mezelf voor de 100% inzetten voor de cliënten en ervoor zorgen dat ze een fijne dag hebben. Dan voel ik me pas echt nuttig en waardevol. Als ik gewerkt heb op mijn vrijwilligerswerk voel ik me altijd nuttig. Ik ben blij dat ik ergens nodig ben. Dat heeft feitelijk ieder mens nodig, waardering en onder de mensen zijn.
Binnenkort ga ik beginnen met ander vrijwilligerswerk op een nieuwe plek. Omdat het vakantie tijd is heb ik hier even op moeten wachten. Ik sta te trappelen van ongeduld om aan de slag te gaan. Oh ja, geduld is een schone zaak…….;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten