Oefening baart kunst!

Eindeloos blijven herhalen

Gister zat ik na een vermoeiende werkdag uit te rusten in de bus toen ik me ineens iets belangrijks besefte. Ik bedacht me namelijk dat het eigenlijk heel fijn is dat ik het afgelopen half jaar nog op mijn oude stage plek heb kunnen werken. Het ritme en de structuur is voor mij heel belangrijk maar ook de dingen blijven herhalen. Als ik het niet vaak genoeg doe dan zakt het weer weg en wordt de drempel om het opnieuw te leren steeds hoger.

Het is zoals het is

Mijn vader geeft altijd als voorbeeld dat ik vroeger heel veel moeite had met bijvoorbeeld het aanleren van een hempje aan te trekken. Ik moest het eindeloos herhalen. Feitelijk is dat nog steeds zo bij alle nieuwe dingen die ik doe en mezelf aan leer moet ik het blijven herhalen omdat ik het anders weer opnieuw moet leren. Het is dus heel fijn dat ik op een vertrouwde plek mag blijven oefenen. Ik begin mezelf en mijn beperking steeds beter te begrijpen en dat is fijn maar ook confronterend. Ik weet nu; het is niet zo gek dat ik even moet wachten op die droombaan, ik pas ook niet zomaar overal.

                              

Omgaan met verandering       

Ik ben pas geleden begonnen bij een nieuwe organisatie om beter te leren omgaan met veranderingen en te zien waar ik precies tegen aan loop als ik ergens nieuw begin. Ik werk nu op de woensdag middag een paar uur op een gesloten afdeling voor mensen met dementie. Best heftig om ze daar zo te zien zitten en rond schuifelen. Ik weet ook nog niet of ik er tegen kan om de mensen zo te zien. Ik wil graag van toegevoegde waarde zijn voor een organisatie maar ik heb moeite om hier mijn weg in te vinden.

Duidelijkheid

Op de dagbehandeling weet ik precies wat er van mij verwacht wordt en daar vaar ik goed bij. Structuur en duidelijkheid is een belangrijke houvast voor mij. Op de gesloten afdeling moet ik van niets iets zien te maken en dat vind ik (nog) heel lastig. Ik zal het in de toekomst misschien beter aan kunnen als ik meer ervaring heb en beter door de wol geverfd ben.. Toch wil ik het niet direct opgeven. Alle begin is moeilijk en ik wil kijken of ik er niet toch iets van kan maken.

Ook dit is weer een goede leerervaring om beter te zien wat ik nodig heb.

Jezelf kennen en begrijpen

Ik vind het al heel fijn dat ik nu veel beter snap waarom het vroeger met werken altijd fout ging. Nu is het zoeken naar die ideale werkplek maar de vraag is of dat er nog wel is. Er wordt nog steeds overal zo op bezuinigd in de zorg dat de moed me af en toe in de schoenen zinkt.

Toch blijf ik vasthouden aan de hoop dat er ook voor mij ergens een goede werkplek zal zijn waar ik mezelf verder kan ontwikkelen. Tot die tijd blijf ik eindeloos herhalen zodat de drempel hopelijk steeds lager wordt. Alles komt op de juiste tijd dus ook voor mij.