Het is 2018 het jaar waarin Wajongers die arbeidsvermogen hebben
5% gekort worden. De Wajong is al geen vetpot, met 995 euro in de
maand moet je zien rond te komen. Natuurlijk komt daar nog zorgtoeslag
en huurtoeslag bij dus in totaal heb ik het ‘mooie’ bedrag van rond de
1230 euro. Daar moet ik iedere maand mee zien te overleven. Tot zover
kon ik hiermee net al mijn rekeningen betalen.
Nu denk je misschien ach dat is toch best een mooi bedrag maar daar gaan
nog alle rekeningen van af en dan hou je weinig meer over voor andere dingen
die ook belangrijk zijn om je menswaardig te voelen!
Nu er 5% gekort gaat worden wordt dit nog 80 euro minder en kan ik dus
niks meer.
In het filmpje in éénvandaag van 17 juli 2017 zegt een dame die ‘verstand
Nu denk je misschien ach dat is toch best een mooi bedrag maar daar gaan
nog alle rekeningen van af en dan hou je weinig meer over voor andere dingen
die ook belangrijk zijn om je menswaardig te voelen!
Nu er 5% gekort gaat worden wordt dit nog 80 euro minder en kan ik dus
niks meer.
In het filmpje in éénvandaag van 17 juli 2017 zegt een dame die ‘verstand
heeft van financiën’ dat het best prettig is om in de Wajong
te zitten gewoon geld krijgen en er niks voor hoeven doen.
Zij weet duidelijk niet hoe het is om iedere maand op je geld te zitten
en iedere euro om te draaien.
te zitten gewoon geld krijgen en er niks voor hoeven doen.
Zij weet duidelijk niet hoe het is om iedere maand op je geld te zitten
en iedere euro om te draaien.
Om nooit geld te hebben om écht iets te ondernemen.
Dit is niet bedoeld als klaagzang, ik wil onderstrepen hoe het werkelijk is
om armoede te voelen in Nederland, een land waar ‘we het zo goed
hebben’ volgens velen.
het is niet reëel om te korten op een groep die al weinig heeft
het is niet reëel om te korten op een groep die al weinig heeft
en kwetsbaar is.
De wajong zou een veiligheidsnet moeten zijn! Echter wordt je bijna
gedwongen om je in allerlei bochten te wringen om aan het werk te komen.
Na alles geprobeerd te hebben om aan het werk te komen zit ik zelf nu
ziek thuis. Ik heb een depressie en een bijna burn out opgelopen van
alle mislukte pogingen die ik heb ondernomen om aan het werk te komen.
Is dit wat we willen? De maatschappij is zo prestatiegericht dat mensen
Is dit wat we willen? De maatschappij is zo prestatiegericht dat mensen
die het niet lukt om mee te komen gedoemd zijn om in de armoede
terecht te komen. Mensen die in de Wajong zouden moeten komen,
komen terecht in de kaartenbak van de bijstand. Hoe oneerlijk is dat?
Ik begrijp de maatschappij niet, maar eerlijk gezegd wie wel?
We hebben het zo ingewikkeld gemaakt dat we het zelf niet meer begrijpen…
Wanneer is het genoeg? Hoe stop je een vicieuze cirkel van
alleen maar meer, meer, meer..
Ik kies vanaf nu in iedere geval voor mezelf. Ik heb vanaf mijn 18e
Ik kies vanaf nu in iedere geval voor mezelf. Ik heb vanaf mijn 18e
geprobeerd om op de manier mee te draaien zoals de maatschappij
dat van me verwachtte. Nu op mijn 36e na alles geprobeerd te hebben
moet ik toegeven: Het lukt gewoon niet. Op de ‘gewone’ manier aan het
werk komen lukt mij en vele anderen ook niet.
Dat ik voor mezelf kies houdt in dat ik stop met werken. Dat is voor mij een
enorme omslag. De knop moet omgedraaid. Van zo graag willen werken
naar accepteren dat het niet lukt
Veel vragen
En de grote vraag: hoe ga ik nu verder? Hoe richt ik mijn leven in op een
manier die werkt voor mij? Zodat ik toch een zinvolle bijdrage kan leveren
in deze maatschappij zonder dat het ten koste gaat aan mezelf? En ook:
Hoe overleef ik met weinig middelen in deze dure maatschappij?
Kortom, ik heb veel om te verwerken en mee te dealen maar ook kleine
lichtpuntjes. Ik weet namelijk wat ik écht wil in dit leven en dat is opkomen
voor mensen met een beperking.
Er is nog te veel onrechtvaardigheid in Nederland voor deze doelgroep te
weinig begrip en mededogen voor elkaar.
Nieuwe dromen
Ik wil zó graag wat betekenen voor een ander! En dmv van mijn blogs kan
ik dat. Ik ga me hier meer op richten en zou ook zo graag lezingen geven
over hoe het is om een beperking te hebben in deze maatschappij.
Waar loop je tegenaan? Hoe ís het nu werkelijk om een beperking te hebben?
Maar eerst ga ik goed voor mezelf zorgen. Ik wil voldoende herstellen en
alles verwerken zodat ik als ik hersteld ben ook weer voor een ander kan zorgen.
Gelukkig kan dit omdat ik in de oude Wajong zit. Ik heb hierdoor geen werkdruk, ik
kan dat nog de nieuwe generatie Wajong kan dat al niet eens meer.
Het is nu echt tijd voor Anne. kan dat nog de nieuwe generatie Wajong kan dat al niet eens meer.
je beschrijft heel goed hoe de vork in de steel steekt. ikzelf heb enorm moeite om de productie bij te houden. hou hier extra lichamelijke klachten aan over. dat terwijl ik beschermt werk zou hebben.....
BeantwoordenVerwijderenVraag mij niet hoe maar mij is het als oude wajonger gelukt om aan het werk te komen. Waarom ik werk is omdat ik sinds 1 januari ben gekort omdat ik arbeidsvermogen heb. Rondkomen zonder bijbaan is dan ook onmogelijk
BeantwoordenVerwijderenJe vertelt er echter niet bij, waarom je niet met € 1230 rond kan komen. Want: daar zou je makkelijk mee rond moeten kunnen komen in Nederland!
BeantwoordenVerwijderenDus van echte armoede, lijkt mij hier geen sprake. Enige, punt waar ik het mee eens ben is dat de uitvoering van de participatiewet niet deugt. Als je arbeidsongeschikt bent, dan ben je ook arbeidsongeschikt.
En dan snap ik niet, waarom ze Wajongers een sollicitatieplicht geven tegenwoordig. Wat overigens niet voor de oude Wajong geld, maar toch moeten wij mee werken aan re-integratie trajecten.
Die €1230 is een vertekend bedrag, daar zit dus huur- en zorgtoeslag bij, geld wat in feite al is uitgegeven, daarnaast hebben wajongers diverse extra kosten die anderen niet hebben, denk hierbij aan eigen bijdrage en medische kosten die niet (meer) vergoed worden, trek je dat allemaal af van dat bedrag dan blijft er echt geen vetpot over.
VerwijderenDe truc m.b.t. arbeidsongeschiktheid en participatiewet is dat ze je niet beoordelen of en in hoeverre je arbeidsongeschikt bent maar in hoeverre je arbeidsvermogen hebt en dat kan je redelijk ruim invullen.
Ten slotte word je wel gekort terwijl er geen enkele garantie is of er überhaupt wel een baan is of ooit zal komen waarin je met jouw specifieke beperking (wat voor iedereen weer anders kan zijn) sowieso kan werken.
Daar kun je een jaar, misschien twee jaar van rondkomen, maar uiteindelijk gaat het mis. Uet zijn met name mensen die een paar maanden met wat minder geld moesten leven die het reuze mee vonden vallen, maar ze hoefden in die maanden geen nieuwe kleren te kopen, geen witgoed te kopen, geen onverwachte aanschaffen te doen etc. Het is minder dan het minimumloon en wordt nog minder, daar kun je echt niet langdurig van rondkomen.
VerwijderenHeb je bet als mij oude wajong ? Gebruik dan de voordelen daarvan! Er word geen rekening gehouden met je vermogen. Al heb je een miljoen.
BeantwoordenVerwijderenDaarnaast is er nog geen sollicitatie plicht. Ik heb nog het geluk dat ik een kleine stage vergoeding krijg, want ik ben ook €80 gekort.
Maar wat je extra bijverdiend moet je toch weer afstaan aan de wao?
VerwijderenDank je wel voor het delen. Volgens mij heb je een heel goede keuze gemaakt door te kiezen voor je zelf. En hopelijk ga je ook lezingen ge en en blijf je schrijven. Sterkte en succes!
BeantwoordenVerwijderenIk zit inmiddels met de korting op bijstandsniveau. Er zijn dagen dat ik het niet meer zie zitten. Fijn dat jij je in wilt zetten om mensen met een beperking te helpen. Ik heb veel angst gekregen door de benadering van het Uwv. Ik vind het geen stijl om arbeidsongeschikten aan het werk te zetten. Mijn herkeuring is niet eerlijk gegaan. Wie is het nog meer niet met de herkeuring eens? Anne zou jij iets over de herkeuringen willen schrijven? Of is er een lotgenotengroep of bijeenkomst voor Wajongers waar je met je vragen terecht kan? De Uwv helpdesk roept teveel angst bij me op.
BeantwoordenVerwijderenHoi Anoniem, ik zal er zeker een blog over wijden het geeft mij ook altijd veel spanningen om naar een gesprek te gaan van het UWV. Je moet geluk hebben dat je de juiste arbeidscoach treft die nog een beetje compassie kan hebben voor je situatie.
BeantwoordenVerwijderenIk kom er op terug ik wens je veel sterkte. Ik denk dat er misschien bij de FNV wajong groep lotgenoten contact is?
Wat zou ik dat graag hebben. Iemand die de wereld eens echt verteld hoe het is om met een beperking werk te moeten zoeken waarvan je eigenlijk al weet dat het er niet is. Iedere keer opnieuw de afwijzing of gewoon niet eens een antwoord. En vanuit de andere kant, in mijn geval de bijstand omdat ik geen inkomstenderving heb, de druk om aan het werk te gaan want de arbeidsdeskundige heeft 1 baan gevonden die ik dan wel zou kunnen. Dus ik heb geen probleem gewoon doen. Gewoon gaan werken en als je uitvalt ach ja dan zien we dan weer wel. Iemand die mensen die roepen dat iedereen in de bijstand lui is even verteld dat er ook een heleboel anderen in de bijstand terecht komen. Dat er mensen zijn die heel graag iets willen maar dat die alle regels rege zich hebben. Iemand die eens echt luistert naar de frustratie naar het echte verhaal en niet kijkt naar alleen de cijfertjes. Anne heel graag laat heel graag je woorden horen. Maar let wel op jezelf want uiteindelijk ben jij het belangrijkst!
BeantwoordenVerwijderenErg herkenbaar stuk! Zelf leef ik al bijna vijf jaar onder het sociaal minimum. Ik heb een tip voor jullie: vraag de toeslag van UWV aan. Als je alleen woont of bij je ouders kun je deze aanvragen. Het vult aan tot aan het sociaal minimum (oude wajongniveau plus 2 euro), er gelden wel wat extra verplichtingen maar geen vermogenstoets. Ook een eventuele vergoeding voor vrijwilligerswerk mag je gewoon houden. Ik hoop dat jullie hier wat aan hebben, groetjes Sanne
BeantwoordenVerwijderen