Zo kan het dus ook!

Communicatie

De afgelopen week heb ik op mijn stage een opdracht over communicatie besproken met de collega’s met wie ik samenwerk. Dit vond ik best lastig om te bespreken. Het is confronterend als je gewezen wordt op waar je nog aan moet werken. Gister zei mijn praktijkbegeleidster ook:’ Je moet niet gaan werken als je een vol hoofd hebt, je moet altijd helder zijn om goed te kunnen signaleren en nieuwe informatie te kunnen verwerken.’ Dit vind ik best moeilijk want ik weet niet of ik dat kan leren. Het hoort bij mijn beperking. Ik kan er wel beter mee leren om gaan.

Feedback

Voor de opdracht communicatie moest ik om feedback vragen bij de collega’s met wie ik samen werk. Ik vind dat best spannend want in het verleden kreeg ik vaak op de verkeerde wijze feedback. Mensen weten niet goed hoe ze opbouwende feedback moeten geven. Eigenlijk zou iedereen hier een cursus in moeten volgen om elkaar niet onnodig te kwetsen. Ik vroeg afgelopen week aan een collega hoe ze vind dat ik functioneer. Ze zegt eerlijk dat dit wisselend gaat. De ene dag voel ik me beter en helderder in mijn hoofd dan de andere. Ze zei ook dat ik goed op mijn grenzen moet letten. Dit is dus een punt waar ik aan ga werken deze periode.

Ontwikkelen

Als ik kijk naar hoe ik 7 jaar geleden was dan ben ik al een heel eind vooruit gegaan. Ik vraag me af hoe veel ik nog kan ontwikkelen. Ik heb gister met mijn praktijk begeleidster de opdracht goed door besproken. Toen we bij het kopje luisteren aan kwamen heb ik uitgelegd dat ik nieuwe informatie niet altijd goed verwerk als ik teveel in éen keer krijg. Dan vergeet ik een boel. Ook omschakelen vind ik moeilijk van de ene situatie naar de andere. Ik vertelde ook dat ik soms wakker wordt en dat mijn hoofd dan al vol zit. Dan kan er niet veel informatie meer bij. Ze zei toen dat het belangrijk is om altijd met een helder hoofd te gaan werken. Ik vind dit best moeilijk ik weet namelijk niet hoe dit zal gaan als ik een vaste baan heb met verantwoordelijkheden. Als ik een vol hoofd heb als ik naar mijn werk ga blijft dit vaak de gehele dag zo. Ik ging toen toch weer twijfelen aan mezelf. Wat als ik dit niet kan leren te ontwikkelen om ruimte en helderheid in mijn hoofd te creëren? Ben ik dan voor altijd afhankelijk van een uitkering? Kan ik dan vanwege deze kleine beperking niet volwaardig meedraaien?

Eerlijkheid scheelt!

De komende tijd ga ik aan deze leerpunten werken. Ik ga kijken hoe ver ik dit kan ontwikkelen. De tijd zal het leren of ik dit kan verbeteren of niet. Als dit niet zo is moet ik accepteren dat ik dit niet kan veranderen. Dan zal ik ofwel minder moeten gaan werken zodat ik minder snel moe ben ofwel iets anders moeten verzinnen. Ik ga hier volgende week met mijn jobcoach over praten hoe zij hierover denkt. Ik weet nu beter mijn knelpunten met mijn beperking in mijn werk. Ik ben blij dat mijn collega’s eerlijk zijn hierover tegen me en dat ze op de juiste manier met mij omgaan. Zo kan ik mezelf blijven ontwikkelen, en hieraan werken. Ik ben blij met al deze inzichten hoe confronterend dat soms ook is. Wat zou het fijn zijn als dit overal zo kon gaan dat mensen op deze manier omgaan met iemand die een beperking heeft!