Prokkelen bij Microsoft

Door Anne Houtsma

a.k.a. ‘De vliegende reporter.’

Op donderdag 6 juni mocht ik als vliegende reporter een dagje mee lopen met de Nationale Prokkeldag. Voor wie het fenomeen Prokkelen niet kent, een Prokkel is een prikkelende ontmoeting tussen mensen met én zonder verstandelijke beperking. (www.prokkel.nl )Een aantal mensen met een verstandelijke beperking gingen vandaag een Prokkelstage lopen bij Microsoft en ook bij andere bedrijven werd  volop geprokkeld. Ik zelf deed ook mee aan de Prokkel op mijn eigen manier. bij de Nederlandse vestiging van Microsoft, op Schiphol.

De ontvangst en rondleiding

Van te voren ben ik altijd een beetje zenuwachtig of ik wel op tijd aanwezig ben. Ik kom  niet graag te laat op afspraken. Maar omdat het vandaag de eerste keer was dat ik naar Schiphol toe zou reizen was ik een beetje bang dat ik het niet direct zou vinden. Gelukkig was het erg makkelijk en was ik er zo. Mijn zenuwen gingen al vrij snel weg want ik werd hartelijk ontvangen door de persoon waar ik contact mee had gehad. Het was even wachten op de Prokkelaars, die waren nog niet gearriveerd.

Eenmaal binnen werden de taken na een kopje koffie/thee verdeeld. 2 mensen mochten bij de receptie staan en de mensen die binnen kwamen welkom heten, en één meneer ging mee lopen met de handyman. Ik kreeg ondertussen een rondleiding in het indrukwekkende gebouw van Microsoft door de facilitaire medewerker Simone. Microsoft staat voor het ‘Nieuwe werken.’ Dat houdt in dat je kan werken zoals het voor jou prettig is op die dag. Je kan in een kantoortuin zitten of in een concentratiekamer als je je goed wilt concentreren.

Verder zijn er allerlei voorzieningen zoals lekker fruit, cup-a-soup en frisdrank zodat je goed kunt werken.

Het interview

We gingen met z’n allen aan tafel zitten. Edwin en Ipek hadden al even bij de receptie gestaan. Dat vonden ze spannend maar wel leuk. ‘Dit is voor hen echt een uitstapje,’ vertelt Jetty, de begeleidster waar ze mee hier naar toe zijn gekomen. Bij het activiteitencentrum ‘de Elzen’ leren ze allerlei activiteiten. Edwin doet bijvoorbeeld keramiek en werkt achter de computer. Ook vindt hij het leuk om als ‘de baas’ rond te lopen met een echte aktetas en om allerlei papier dat weg kan te versnipperen. Ipek werkt in de keuken en leert daar de basisvaardigheden zoals bijvoorbeeld dat je handschoenen aan moet tijdens het snijden van groenten en dat je niet mag hoesten of niezen tijdens het werken. Ze vindt het erg leuk om in de keuken te werken. Ze is wat verlegen en kruipt een beetje weg bij haar begeleidster. ‘Jetty mag niet alles vertellen,’ zegt Ipek maar zelf wilt ze het ook niet zeggen. Als later aan Ipek wordt gevraagd of ze nog een keer terug komt zegt ze ‘Nee,’ en lacht er een beetje bij. Het was maar een grapje.

Aan de slag

Ron komt erbij zitten en we vragen wat hij heeft gedaan en of hij het leuk vond. Hij heeft de plantjes water gegeven. ‘Dat was leuk.’ Zegt hij. Edwin en Ipek gaan nog een keer bij de receptie staan. Edwin zorgt ervoor dat iedereen die binnenkomt netjes een handje krijgt. Als er één meneer door wil lopen rent hij er gauw achter aan om hem alsnog een handje te geven. Hij neemt zijn werk erg serieus. Ik vind dat hij het goed doet. De sfeer is meteen open en vriendelijk. Hij is erg ontwapenend.

Dan is het alweer 12:30 en tijd om te lunchen. We gaan met zijn allen genieten van het heerlijke eten in de kantine. Na afloop krijgen we allemaal een tas met goodies mee. (Helaas voor mij geen xbox),  maar er zitten allerlei aardigheidjes in en het is altijd leuk om nog iets extra’s mee te krijgen.

Ik vond het een unieke ervaring en ik heb ook weer veel geleerd. Je leert dingen met andere ogen te bekijken. Ook heb ik kunnen zien en ervaren hoe goed een begeleidster met haar cliënten omgaat en weet ik voor mezelf: dat wil ik ook graag leren. Kortom ik ben blij dat ik een dagje mee mocht lopen.


Reacties mogen naar houtsmaanne@hotmail.nl of via twitter @houtsmaanne