Spannend!

Eerste periode

De eerste periode op school en stage zitten er op, en wat heb ik een boel geleerd. Ik had nooit durven vermoeden dat de zorg zo goed bij mij zou passen! Ik dacht altijd dat de zorg niks voor mij is omdat je veel moet lopen. Je moet snel kunnen werken en handelen. Ook is het geestelijk best zwaar. Maar tot nu toe breng ik het er best goed van af. Al zeg ik het zelf. Ik ben al zeker 3 maanden lekker bezig en ik heb mijn ritme goed onder de knie. De basis van het werk en de routine lopen ook beter. Het zit beter in mijn systeem.

Achtergrond

Collega’s merken tot nog toe niks aan mij. Als ik ze niks over me zelf vertel schatten ze me rustig in de 20 terwijl ik toch al bijna 32 ben. Ik heb ook niemand iets verteld over mijn achtergrond. Ze hoeven er ook niet van te weten tenzij ze merken aan mij dat er ‘iets is.’

De enige aan wie ik het verteld heb zijn mijn praktijkbegeleiders. Zij hebben ook mijn socialisatie verslag gelezen over hoe je geworden bent zoals je bent. Zij moeten natuurlijk ook snappen dat sommige dingen bij mij even wat langer duren met nieuwe technieken aanleren bijvoorbeeld.

Je hebt bij mij net wat meer geduld en begrip nodig.

Enorme vooruitgang

Als ik mezelf vergelijk met 3 maanden geleden dan ben ik al enorm gegroeid. In het begin vond ik alle nieuwe situaties die ik tegen kwam op mijn werk eng of spannend. ‘Zomaar’ even bij iemand naar binnen gaan bijvoorbeeld ik moest toch even slikken voordat ik dat durfde.(Nu ja, we gaan natuurlijk niet zomaar naar binnen, je zet bijvoorbeeld een glaasje sap neer of iets dergelijks) Of toen ik net begon met mensen wassen. Ik moest de routine en vaardigheden helemaal onder de knie krijgen. Dat gaat al een stuk beter gelukkig. Wat ik nog erg spannend vind is dat ik in januari weer gecontroleerd wordt hoe ik het nu doe. Mijn praktijk begeleidster gaat dan mee kijken dan krijg ik altijd een beetje de zenuwen. Ik wordt wat krampachtiger. Ik moet nu gaan laten zien dat ik het allemaal goed kan. Dan mag ik ook nieuwe mensen op mijn lijstje zetten. Daar ben ik al wel aan toe. Ook al vind ik deze nieuwe stap ook weer eng. Je moet iemand weer leren kennen en de routine daar van leren.

Omgang

Ook moet ik straks met mijn praktijkbegeleidster van de dagbesteding gaan babbelen. Ik merk dat zij mij iets te veel beschermd of mijn handje wilt vasthouden. Ik wil gewoon losgelaten worden daar leer ik het meeste van. Ik weet dat zij dit goed bedoeld, maar zo wil ik dat niet. Ik vind het best moeilijk om dit aan te geven. Toch moet ik dit wel doen zodat zij mij op de juiste manier kan begeleiden. Zulke situaties en gesprekken blijven spannend en leerzaam.

Ik ben benieuwd wat 2014 mij gaat brengen. 2013 is een mooi en leerzaam jaar geweest. Ik ben er in ieder geval weer helemaal klaar voor!