vrijdag 2 november 2012

Een weekendje weg...

Een weekendje weg...

Gezellig een weekendje weg...mijn ouders zijn zo lief geweest om een huisje te huren voor 4 personen op Texel. Heerlijk, lekker uitwaaien!
De reis er naar toe is altijd een enorm gedoe om te plannen en dan hoef ik nog geeneens auto te rijden...

“De moeder van mijn vriend komt voor de beestenboel zorgen- check.
Is het huis een beetje fatsoenlijk? Check.
Heb ik de laatste mails gelezen en beantwoord, fb en twitter bijgehouden? Check.
Heb ik alles bij me wat ik nodig heb? Check.
Yes, we kunnen!

Eenmaal in de auto komen alle zenuwen en spanningen er voor de reis en het weekendje weg uit. Mijn vriend heeft graag de radio aan in de auto. Hoewel ik het liefst stilte in de auto heb omdat mijn hoofd al overvol zit giet ik van mijn kant water bij de wijn. Dit hoort bij een relatie: geven en nemen. Mijn vriend houdt ook rekening met mij: “Lieffie mag die op een andere zender?” *Zap*. “Oh ik haat dit nummer” *zap*  “Waarom moeten ze altijd zoveel ouwehoeren op de radio?” *zap...*
Je begrijpt dat dit voor de nodige geïrriteerde blikken en discussies zorgt. Ach het hoort erbij denk ik dan maar.

Eindelijk komen we dan aan op Texel. We hebben de rit weer overleeft, hoezee! Mijn ouders zijn ook net aangekomen. Mijn moeder loopt druk te redderen met de boodschappen...en omg! Wat is dit huisje smal! Ik voel de muren letterlijk op me af komen...Van buiten ziet het er zo schattig en klein uit, van binnen is het gewoon klein...Je kan bijna in het midden staan, je armen uitstrekken en de muren aanraken...! Kortom, het duurt wel even voordat ik helemaal gewend ben.

Als mijn ouders even later boodschappen gaan doen, krijg ik een kleine paniek aanval: ga ik dit wel redden? het hele weekend in dit kleine mini-huisje met mijn drukke, chaotische ouders? Ik moet er even bij gaan zitten en laat het op me inwerken. Nee, ik wil niet weer weg gaan voordat ik mijn zus en nichtjes gezien heb. Afgelopen zomer was ik hier ook met vriendinnen toen ben ik na 1 nacht in een caravan van een vriendin weer naar huis gegaan. Te veel prikkels, een nacht niet geslapen vanwege een niet-zo-tactische vriendin: ‘Anne, je snurkt!’ Daar wordt een mens niet blij van...Ik herpak mezelf en besluit er het beste van te maken...

En gelukkig maar, want uiteindelijk viel het allemaal reuze mee. Soms kun je jezelf gewoon aardig druk maken voor iets wat helemaal niet nodig is. En soms maak je je druk om iets wat nodig is maar komt een oplossing uiteindelijk vanzelf. Of na een nachtje (of 2) goed slapen...:) Kortom minder druk maken en je energie in positieve dingen stoppen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten