Spannende Tijden!

Terwijl heel Nederland zich druk maakt om de rare regeer fratsen en beloftes die verbroken worden van het kabinet heb ik zo mijn eigen problemen die ik overwin.

Spannende tijden..

Nee dit is niet de titel van een nieuwe soap, dit is voor mij de aankondiging van de komende periode. Er staan een aantal spannende dingen op stapel. Morgen ga ik naar een informatie dag over het 22q11 syndroom in Utrecht. Dit is sowieso altijd al spannend (daar heb je dat woord weer) en confronterend. Dit gaat namelijk over wat ik heb. het is alweer 6 jaar geleden dat we voor het eerst iets organiseerden voor de mensen die zelf vcfs hebben. En nu zijn we al zo ver gegroeid, we mogen nu een film presenteren over wonen en werken met vcfs! We willen graag een positieve bijdrage leveren voor ouders met jonge kindjes die vcfs hebben.

Ik weet het nog zo goed die 1e bijeenkomst: ik kon er een week niet van slapen zo gespannen was ik er van. Gelukkig was Carolijn toen zo lief om me een hart onder de riem te steken. Nadat we er met elkaar over hadden gepraat voelde ik me al een stuk beter! Het helpt om je zenuwen met elkaar te delen! Inmiddels zijn we 6 jaar verder en ben ik al weer een heel stuk gegroeid. ik heb geleerd om beter met dit soort situaties om te gaan. Nu gaat het nog met vallen en opstaan maar dat hoort erbij. Ik omarm het zoals het komt en ik vecht er niet tegen.

Nu merk ik bijvoorbeeld aan de afgelopen week dat iedere dag bij mij weer verschillend komt. Zo had ik dinsdag een futloos gevoel. De moeheid drukte als een zware deken op me. Ik kon de dagelijkse dingen nauwelijks voor elkaar breien. Ik was dan ook blij dat ik niet naar de kapper hoefde te gaan maar dat de kapper bij mij aan huis komt. Dat scheelt weer gedoe met reizen. Nu zit mijn haar toch weer fris en fruitig voor de informatiedag morgen en daar ben ik blij mee!

Vandaag voel ik me weer het tegenovergestelde van gister. Als een pingpongballetje schiet mijn gevoel door de kamer heen. Ik stuiter alle kanten op. Concentreren is op deze manier een hele uitdaging. Ik probeer me wel op mijn werkzaamheden voor Hoezo Anders te richten maar het gaat moeizaam. Ik ben al blij als ik de chaos die in mijn hoofd stuitert kan overzien op dit moment. Gelukkig heeft mijn stagebegeleidster hier alle begrip voor. dat is voor mij erg fijn want dan hoef ik me hier niet ook nog eens druk over te maken... Ik zal dan ook weer blij zijn als het morgen er weer op zit. Dan kan ik weer verder met de volgende spannende uitdaging wat er op stapel ligt.

Volgende week heb ik namelijk het afsluitende evaluatie gesprek van mijn stage bij de wsw. Ik ben zeer benieuwd waar ze dit keer weer mee zullen komen want ieder gesprek is weer anders. Ik weet nooit waar ik aan toe ben met hun. Mijn laatste gesprek is me niet bepaald in de koude kleren gaan zitten. Toch laat ik me hierdoor niet op mijn kop zitten want ik ben niet iemand die zomaar opgeeft. Ik vind mijn eigen weg wel en daar heb ik deze instantie niet voor nodig. Ze hebben me op alle mogelijke manieren die je maar verzinnen kan teleurgesteld, maar ik ben er uiteindelijk alleen maar sterker van geworden dus ik denk: kom maar op! Toch geeft ook dit spanning en onzekerheden met zich mee. Ik heb behoefte aan duidelijkheid en ik ben er aan toe om dit hoofdstuk op een zo fatsoenlijk mogelijke manier af te sluiten. Op naar de volgende stap!

10 december heb ik weer een hele andere uitdaging voor me liggen! Ik mag dan een presentatie geven over 22q11 aan studenten van het LUMC. Dit zijn artsen in opleiding en ik ga wat vertellen over wat vcfs in mijn leven betekend en hoe ik ermee omga. Ik weet niet precies hoeveel mensen er gaan komen ik weet wel dat dit een volle zaal zal zijn. Ik heb al wel eerder presentaties gegeven maar nog niet eerder voor zo’n volle zaal. Knikkende knietjes, gierende zenuwen: wat heb ik me nu weer op de hals gehaald? Waarom doe ik dit soort dingen toch altijd? Desondanks vind ik het ook heel leuk om te mogen doen! Het is wel een unieke kans! Ik laat hiermee weer zien, dat ik niet zomaar voor 1 gat te vangen ben ondanks al mijn dagelijkse gedoetjes. Ik heb genoeg in huis en ik ben enthousiast en gedreven genoeg om iedere keer weer een nieuwe uitdaging aan te gaan! Daar kan de wsw met hun mening over mij wat mij betreft de boom in! Hoezo ik ben niet sociaal? Hoezo ik ben te langzaam met solliciteren/ontwikkelen? Ik kom er wel op mijn eigen unieke manier!