Klaar voor de start...

Spanning

Vorige week had ik min eindgesprek en dat ging best goed. Ik heb een positief gevoel dus ik denk haast wel dat ik wel geslaagd ben. Toch wil ik niet de huid verkopen voordat de beer geschoten is.. As dinsdag word ik hierover gebeld dus ik zit nu vol spanning te wachten. Ik probeer er niet steeds mee bezig te zijn maar in mijn achterhoofd ben ik dat natuurlijk wel. Gelukkig was ik de afgelopen week een paar daagjes naar Texel gezellig met mijn ouders. Mijn zus, nichtje en ik waren jarig. Dan heb je genoeg afleiding!

Een nieuwe fase

Er breekt nu een nieuwe periode aan in mijn leven. Als het goed is heb ik straks mijn diploma op zak en ga ik solliciteren. Ik heb nu weer meer vrije tijd zonder de druk van school. Het zal weer even wennen worden! Gelukkig kan ik twee dagen vrijwilligerswerk blijven doen op mijn stage dan hou ik  nog een beetje ritme en structuur in mijn week. Daarnaast wil ik lekker gaan sporten zoals zwemmen of fietsen. Ik hou er van om in beweging te zijn.

Werken aan mezelf

Ik vind het spannend dat ik niet weet hoe het zal gaan als ik een betaalde baan vind. Het is erg lang geleden dat ik voor het laatst heb gesolliciteerd. In 2005 heb ik toen nog voor het UWV gewerkt. Dat was mijn laatste betaalde baan voordat ik in de Wajong ging. 11 jaar heb ik aan mijzelf gewerkt om weer sterker te zijn en weer terug te komen in de maatschappij. Zal ik nu een kans krijgen of wordt ik alsnog afgewezen door mijn achtergrond? Dat zou zonde zijn want ik heb erg veel te bieden.

Geef me een kans alsjeblieft?

Ik heb eindelijk het werk gevonden dat bij mij past en waar ik goed in ben. Ik hou ervan om voor mensen te zorgen, wie had dat gedacht. Zo zie je maar waar je uitkomt als je uit je comfortzone stapt. Nu ga ik op zoek naar die baan waar ik mijzelf mag zijn en me volledig kan inzetten en me mag blijven ontwikkelen op mijn eigen tempo. Gelukkig heb ik dankzij mijn Wajong status recht op een gesubsidieerde werkplek. Dat houdt in dat je ook nog geld krijgt als je mij aanneemt. Wat wil je nog meer? Dit is haast een kans die je niet mag laten schieten als werkgever zijnde..*Knipoog* Ik ben er klaar voor, jij ook?

Yes i can!

Yes i can!

Morgen is het zover. Dan heb ik het eindgesprek van de opleiding Maatschappelijke zorg mbo 3. Dan ga ik laten zien wat ik allemaal heb geleerd en dat ik het aankan. Ik heb mezelf goed voorbereid ik weet al wat ik wil zeggen en wat de boodschap is die ik wil overbrengen. Ik wil laten zien hoever ik gegroeid ben in mijn ontwikkeling dankzij deze opleiding. Ik hou er niet van om stil te blijven staan ik wil altijd zoveel mogelijk groeien en leren Dan weet je zeker dat je het leven nuttig hebt besteed.

Spanning

Deze week ben ik ook nog jarig dus het zou een mooi cadeautje zijn als het gesprek goed gaat en ik geslaagd ben. Officieel hoor ik het op 19 of 20 januari maar ze laten het al wel morgen weten. Ik heb er wel vertrouwen in dat het goed gaat. Ik ben altijd goed in gesprekken voeren. Ik kan mezelf goed verwoorden dus dat zou niet zo’n groot probleem moeten zijn.

Toch vind ik het spannend, ik hoop maar dat ze geen moeilijke vragen gaat stellen waarvan ik het antwoord niet meteen weet. Of dat mijn verbeterplan niet is goedgekeurd. Ik zal blij zijn als het er op zit.

Hoe nu verder?

Op 20 januari loopt mijn stage contract af. Ik ben een beetje bang dat ik na school en stage in een gat ga vallen. Ik heb de afgelopen 2 jaar veel structuur en ritme gehad en dit wil ik graag blijven vasthouden. Ik wil bij mijn stage vrijwilligerswerk blijven doen maar het ernaar toe reizen is best duur. Ik hoop dus dat ik in de buurt van Driebergen wat kan vinden dat bij mij past. Natuurlijk wil ik graag een betaalde baan maar ik weet niet hoe lang het zal duren voor ik die heb gevonden.

Mijn wens en dromen

Ik hoop dat ik mijn plekje in de maatschappij zal vinden bij een werkgever waarbij ik mezelf kan zijn en ik niet veroordeeld wordt op mijn beperking. Ik vind het spannend. Zal ik een betaalde baan vinden of zijn er andere mogelijkheden en kansen die op mijn weg komen?

Ik wil nog steeds graag iets betekenen voor mensen met een beperking. Het zou gaaf zijn als ik dit kan combineren met mijn opleiding. Hoe dan ook ik ben er klaar voor!

Van cliënt naar begeleider

Van cliënt naar begeleider

Dit verhaal begint in 2006. Ik werkte toen een aantal weken op de Sociale werkplaats in Utrecht omdat ze wilden zien wat ik goed kon en waar ik tegen aan liep. Na die 6 weken werd mij gevraagd of ik op de wachtlijst wilde voor de Sociale werkvoorziening en ik zei ja. Ik vond dit een erg moeilijk besluit maar ik wist dat dit voor mij de weg was die ik moest gaan. Ik zat er op dat moment helemaal doorheen en ik wist dat ik deze bescherming nodig had. De wachtlijst was 3 jaar.

Weer aan het werk

In 2009 was het dan eindelijk zover ik mocht naar de sociale werkplaats in IJsselstein. Ik vond het spannend om weer 16 uur te gaan werken. Tot dan toe had ik vrijwilligerswerk gedaan voor 2 halve dagen en toneel dat is wel even wat anders dan echt weer aan het werk. Toch was het een warm welkom de mensen waren vriendelijk en respectvol naar elkaar. Het was een warm bad en fijn om in een veilige omgeving weer meer in de maatschappij te staan.

Verhuizing

Eind 2009 verhuisde ik naar Amersfoort om daar te gaan samen wonen met mijn (nu) ex. De sociale werkplaats was daar totaal anders dan wat ik had ervaren in IJsselstein. Het was veel groter en drukker. Het was enorm wennen voor mij en ik voelde me absoluut niet thuis.

Eind 2012 mocht ik kiezen of ik op de sw wilde blijven of terug de Wajong in wilde en ik koos voor de Wajong. Ik voelde dat ik toe was aan een volgende fase. Ik had het heel moeilijk gehad op de sw in Amersfoort maar het heeft me wel harder gemaakt.

Het begin van een mooie reis van ontwikkeling

Ik wist op dat moment nog niet goed wat ik wilde doen of wat mijn mogelijkheden waren. Uiteindelijk besloot ik om in 2013 weer een opleiding te gaan volgen. Ik dacht toen ik eraan begon vooral: ‘Ik zal laten zien dat ik meer kan dan mijn omgeving denkt.’ ik leerde gaandeweg tijdens stage en opleiding dat MBO 3 een professionele beroepshouding vereist. Ik leerde mijn kwaliteiten kennen en ook mijn beperkingen onder ogen te zien. Ik weet nu dankzij mijn opleiding: Ik kan een heleboel mits ik mijn grenzen in de gaten blijft houden.

Wereld van verschil

Ik heb eindelijk het beroep gevonden dat echt bij me past. Vroeger was ik vooral heel kwetsbaar maar door de opleiding ben ik volwassener en sterker geworden. Ik kan nu voor anderen zorgen omdat ik goed voor mezelf gezorgd heb. Met mensen werken is werken met je hart en laat dat nu net iets zijn wat ik graag doe. Als ik mezelf vergelijk met hoe ik nu ben en hoe ik was aan het begin van de opleiding is dat echt een wereld van verschil en ik ben blij met alles wat ik bereikt en geleerd heb.

Ontwikkeling en toekomst

Ik kan nu met mijn achtergrond en ervaring mensen die kwetsbaar zijn beter begrijpen en de juiste begeleiding bieden die ze nodig hebben. Mensen voelen zich snel op hun gemak bij mij omdat ik mezelf een rustige houding heb aangemeten. Ik weet dat ik nog een boel te leren heb maar ik sta er voor open om mezelf verder te blijven ontwikkelen. Ik hoop gewoon dat ik de kans krijg mezelf te laten zien in een baan waar begrip is voor wie ik ben en wat ik kan.

My yellow brick road

Ondernemingsdrift

Het is alweer even geleden dat ik van me heb laten horen. De afgelopen tijd ben ik heel druk geweest met mijn examens en ik had daardoor weinig tijd voor andere dingen. Nu is het eind van mijn opleiding eindelijk in zicht en merk ik dat het behoorlijk begint te kriebelen om nieuwe dingen te ondernemen. Dingen ervaren die ik nog niet eerder gedaan heb en mijn angsten omarmen. Ik wil me niet meer laten tegen houden door angst.

Naar de sauna

De afgelopen week was al een goed voorproefje voor mij. Dinsdag ging ik naar de sauna met een vriendin. Het was gelukkig badkleding dag dus dat was wat minder eng. Het was best spannend voor mij zo’n eerste keer naar de sauna. In de avond was ik hartstikke moe ervan maar het was leuk om te doen. Heel rustgevend ook dus voor herhaling vatbaar.

Oud en nieuw

Donderdag ging ik nieuwjaar vieren bij mensen in Zeist die ik nog niet kende. Ze had een oproepje geplaatst voor mensen die alleen waren met oud en nieuw. Ik had nog geen plannen en dacht ja waarom ook niet en meldde me aan. Ik vond het reuze spannend natuurlijk want ja, je weet maar nooit. Uiteindelijk was het hartstikke gezellig en heb ik er nu een leuke vriendengroep bij met mensen uit Zeist. Binnenkort gaan we een middagje naar een theewinkel en aansluitend een high tea bij mij thuis.

Zwemmen

Vandaag ben ik naar het zwembad geweest in Driebergen met een van de buren waar ik goed mee overweg kan. Zo leer ik Driebergen eindelijk kennen en heb ik leuke contacten in de buurt.
Ik heb er zin in om weer te gaan sporten en actief bezig te zijn. De afgelopen twee jaar ben ik zo druk geweest met school en stage dat ik daar geen ruimte meer voor had.

Nieuwe fase

Op 11 januari heb ik eindelijk mijn eindgesprek voor school. De 20e hoor ik dan of ik geslaagd ben. Ik ga dan een geheel nieuwe fase in. Ik blijf wel nog een tijdje vrijwilligerswerk doen op stage omdat dat vertrouwd is en ik in mijn ritme wil blijven. Ik krijg dan meer ruimte om van alles te gaan ondernemen en daar heb ik echt zin in. Ik wil  natuurlijk zsm die betaalde baan vinden die ik kan houden. Ik wil nooit meer ontslagen worden omdat het niet lukt. Mijn doel is dus ook een passende baan vinden waar mensen me accepteren zoals ik ben.

Mijn eigen route

Ondertussen doe ik gewoon lekker mijn ding, op mijn manier. Uiteindelijk heeft iedereen zijn eigen weg af te leggen en ik ga gewoon verder op de Yellow brick road.

Gelukkig nieuwjaar allemaal en een voorspoedig, knallend 2016 waarin al je dromen mogen uitkomen!