dinsdag 23 augustus 2016

Dromen komen uit!

Vrijheid blijheid
Ik zat net lekker te genieten van de warmte van de zon en ineens besefte ik hoe fijn het is dat ik alle tijd voor mezelf heb. Ik ben altijd zo bezig met wat ik niet heb dat je vergeet stil te staan bij wat je wel hebt. Het is heerlijk om gewoon in het zonnetje te kunnen zitten zonder allerlei verplichtingen zeker na alle regen van gister. Gister was een werkdag voor mij, wat erg prettig was want ik hou ervan om lekker bezig en onder de mensen te zijn. Ik werk van 9:15 tot 16:00. De volgende dag ben ik dan meestal erg brak van het heen en weer rennen de hele dag en moet ik rust nemen voor mezelf. Gelukkig heb ik hiervoor dus de gelegenheid.


Een nieuw begin
Afgelopen vrijdag had ik een kennismakingsgesprek bij een nieuwe organisatie waar ik vrijwilligerswerk ga doen. Het is een gesloten afdeling in een verzorgingshuis waar mensen met gevorderde dementie wonen. Een nieuwe en pittige uitdaging. Ik heb er zin in om weer veel nieuwe dingen te leren en nieuwe situaties aan te gaan. Tijdens het eerste gesprek ben ik meteen eerlijk geweest en heb ik verteld dat ik een beperking heb. Ik wil me vanaf nu namelijk niet meer beter voor doen dan ik ben dan leg je namelijk de lat veel te hoog voor jezelf.
Gelukkig werd er goed op gereageerd het was geen probleem om mij wat extra begeleiding te geven in het begin.


Het regent inzichten :)
Toen ik later thuis kwam besefte ik ineens hoe fijn het is dat ik nu goed kan uitleggen wat ik nodig heb. Dat heb ik toch maar mooi van mijn opleiding geleerd. Vroeger kon ik nooit uitleggen wat de beperking die ik heb nou inhoudt, nu snap ik het veel beter. Ik weet dat het belangrijk is dat mensen weten dat er ‘ iets is.’ dan kunnen ze ook rekening houden met mij en daar hoef ik me niet voor te schamen! Het is fijn om op een nieuwe plek te beginnen waar ik mezelf op mijn eigen tempo kan blijven ontwikkelen en nieuwe ervaringen kan opdoen.


Een wereld van verschil
Vanmorgen bedacht ik me dat ik vooral niet moet vergeten hoe ver ik al ben gekomen. Als ik bijvoorbeeld kijk naar de afgelopen 5 jaar dan ben ik enorm gegroeid. 5 jaar geleden werkte ik nog op de Sociale werkplaats in Amersfoort en was ik diep ongelukkig omdat ik vooral werd beoordeeld op wat ik niet kon. Er werd letterlijk voor me gedacht. Dankzij de opleiding die ik met goed gevolg heb afgerond heb ik mezelf uit het beschermde wereldje kunnen tillen en ben ik nu zover dat ik anderen kan helpen. So what dat ik nog niet direct een betaalde baan heb gevonden, mijn tijd komt echt nog wel. Het is al heel wat dat ik weer op de arbeidsmarkt aan het solliciteren ben. Dit had ik 5 jaar geleden nog niet kunnen dromen…over dromen die uitkomen gesproken…. :)

woensdag 17 augustus 2016

Met volle moed vooruit!

Er zijn dagen dat je het allemaal niet meer ziet zitten. Dan lijkt het zo nutteloos om te solliciteren. Afgelopen maandag zat ik in zo’n dip. Ik had net weer een afwijzing gehad voor een vacature als activiteiten begeleidster en ik denk bij mezelf; zal ik ooit een kans krijgen om uit de Wajong te komen? De mensen die mij al langer volgen weten dit ondertussen wel en ik wil niet in iedere blog steevast terug vallen in herhalingen dat wordt dan wel voorspelbaar en dat ben ik juist niet! Dus….

Ik schreeuw het van de daken!
Ik heb deze week twee sollicitatiebrieven geschreven. Daar ben ik best trots op. Want ipv de moed te laten zakken wil ik zoveel mogelijk lijnen open gooien. Dit doe je door meerdere sollicitaties te verrichten. Ook wil ik meer gebruik maken van mijn netwerk op twitter en facebook, maar hoe doe je dat? Ik ga hiervoor een Plan van aanpak schrijven en ervoor zorgen dat ik mezelf in de kijker zet. Ik ga het van de daken schreeuwen: Ik zoek een betaalde baan in de zorg! Wie wil mij helpen?

Blijf positief!
Als je zelf positief bent trek je positieve dingen aan. Ik laat me dus niet ontmoedigen door afwijzingen maar ga gewoon verder met de volgende. Ik leer steeds betere brieven te schrijven en in te spelen op wat een organisatie zoekt. Het is een kwestie van jezelf goed presenteren en je blijven ontwikkelen. Het re-integratiebedrijf helpt me met vacatures vinden en leest mijn brieven na. Ook krijg ik feedback op mijn houding in het sollicitatie proces. Ik ben te ongeduldig. Ik wil zo graag dat ik mezelf de tijd niet wil gunnen om het goed te doen. Het is best gek want voor de cliƫnten heb ik eindeloos veel geduld en voor mezelf niet. Dat moet dus meer in balans komen.

Aan de slag!
Aan de andere kant: Ik zit alweer een half jaar thuis dus is het niet gek dat ik sta te springen om aan de slag te gaan. Wat nou vakantie? Ik wil aan het werk! Mezelf voor de 100% inzetten voor de cliƫnten en ervoor zorgen dat ze een fijne dag hebben. Dan voel ik me pas echt nuttig en waardevol. Als ik gewerkt heb op mijn vrijwilligerswerk voel ik me altijd nuttig. Ik ben blij dat ik ergens nodig ben. Dat heeft feitelijk ieder mens nodig, waardering en onder de mensen zijn.

Binnenkort ga ik beginnen met ander vrijwilligerswerk op een nieuwe plek. Omdat het vakantie tijd is heb ik hier even op moeten wachten. Ik sta te trappelen van ongeduld om aan de slag te gaan. Oh ja, geduld is een schone zaak…….;-)

woensdag 10 augustus 2016

Oude angst roest niet

Er is alweer een half jaar voorbij sinds ik mijn diploma gehaald heb. Ik had gehoopt dat ik dit jaar wat meer blogs zou kunnen schrijven over mijn ervaringen op de arbeidsmarkt. Die heb ik echter nog niet. Ik vind het lastig om positief te blijven momenteel. Ik wil altijd mijn blogs sterk en positief laten overkomen omdat niemand er wat aan heeft als ik klaagblogs ga schrijven.


Re-integratie traject
In maart ben ik in zee gegaan met een re-integratie bureau via het UWV. Ik had gehoopt via hun vacatures te vinden die bij mij passen. Ze hebben me geholpen met mijn CV en met het schrijven van een goede brief. Ik was vergeten dat je eerst moet solliciteren voordat je een baan krijgt. Ach ja, het is ook pas 11 jaar geleden dat ik voor het laatst op de arbeidsmarkt ben geweest.


Waar zijn die vacatures?
Toch gaat het me allemaal niet snel genoeg naar mijn zin. De vacatures in de zorg liggen momenteel niet voor het oprapen en ze hebben liever een kandidaat met ervaring dan een Wajonger zonder ervaring. Toch wil ik de moed niet opgeven. Ik wil op mijn eigen manier een voor mij passende baan zien te vinden.


Oude angsten roesten niet
Nu ik weer solliciteer loop ik tegen oude angsten aan. Ik weet nu veel beter wat ik goed kan maar ook waar ik moeite mee heb. Ik ben bang dat ik afgerekend wordt op de dingen waar ik nog niet goed in ben. Maar ik wil zo graag een betaalde baan, mijn eigen geld verdienen en mee draaien in de Maatschappij. Ik had gehoopt dit snel voor elkaar te krijgen via het UWV maar ik zal toch meer zelf in aktie moeten komen. Ik weet alleen niet goed hoe. Het is net alsof ik geblokkeerd ben, terwijl ik ontzettend graag wil.
Als iemand tips voor me heeft of me wil helpen hiermee heel graag! Laat wat van je horen via twitter of facebook!