Een bijzondere ervaring!

Een lange weg

Afgelopen woensdag mocht ik op eenvandaag opkomen voor de belangen van Wajongers. Ik vond het doodeng en het gaf me mega veel spanningen maar ik wist gewoon dat ik dat moest doen. ik kan niet stilzitten en doen alsof er niks aan de hand is terwijl er zoveel gruwelijk mis is in dit land t.o.v. deze doelgroep. We hebben nog een lange weg te gaan willen we de juiste zorg en begrip krijgen die we zo hard nodig hebben.

Grenzen aangeven

Het is wel heel fijn dat ik nog even geen vrijwilligerswerk heb want de afgelopen week konden er ook geen extra prikkels meer bij. Alle spanningen rondom het interview en Eenvandaag waren even meer dan genoeg. Per dag moest ik goed bekijken wat ik kon met mijn energie als ik daar overheen ga wordt ik nml ziek. Mijn hoofd raakt sneller vol en overprikkelt dan bij een ander en dan krijg ik migraine en dan kan ik niks meer.

Gelukkig heb ik hier in de loop der jaren steeds beter mee leren omgaan en kan nu veel beter mijn grenzen aangeven.

Kwetsbaar

Het is ontzettend eng om jezelf kwetsbaar op te stellen op de televisie. Voor mijzelf hoeft die aandacht niet maar het verhaal moet verteld worden dat is duidelijk.

Ik ben namelijk kennelijk geen ‘normale’ Nederlander in de ogen van onze minister en dat doet me veel pijn. Ik heb voor mezelf altijd de lat heel hoog gelegd om zo goed mogelijk mee te kunnen draaien en moet nu langzamerhand erkennen dat dit niet gelukt is en misschien ook nooit zal lukken. Dat is een acceptatieproces waar ik doorheen moet.

Weer aan de slag!

Binnenkort ga ik weer verder met het traject en hoop op een plek te komen waar het wel goed zal gaan en niet teveel tegen mijn beperking aanloop. Dit is iets dat blijft spannend.

Nu ik de afgelopen tijd thuis heb gezeten merk ik dat ik de contacten met mensen mis, het ritme en de waardering van collega’s. Ik ga nu met mijn re integratie coach kijken of ik in een dagbesteding beter tot mijn recht kom. Het voordeel van de laatste ervaring is dat ik weer meer heb geleerd over mijn beperking.

Positief blijven

Ik probeer het dus op een positieve manier te bekijken. Door verder te gaan met schrijven  hoop ik meer mijn verhaal  te vertellen. Ik vind het fijn om anderen te helpen door mijn verhaal en ervaringen te vertellen. Dan heb ik dit niet voor niets meegemaakt. We zullen zien wat er verder nog op mijn pad mag komen, kom maar op!

Het leven van een Wajonger gaat niet over rozen

Het leven van een Wajonger gaat niet over rozen. Zeker niet met de komende 5% korting op de planning. Gelukkig wordt er aan verschillende fronten keihard gewerkt om deze idiote plannen tegen te houden. Zo wordt er op 28 november een motie ingediend in de Tweede kamer. Ik en vele Wajongeren met mij maken ons ernstige zorgen over onze toekomst met deze korting.

Voortgang traject

Ondertussen loopt mijn traject om mij aan het werk te krijgen per begin november weer verder. Ik heb met het UWV afgesproken dat ik dan verder ga met het zoeken van een passende baan.

Ik heb zelf echter grote twijfels of ik dan al wel klaar ben om op een nieuwe werkplek te beginnen. De laatste teleurstelling heeft er zo hard ingehakt bij mij dat ik er nog altijd van aan het herstellen ben. Ik zit feitelijk in een (lichte) dip.

Arbeidsvermogen?

Ik hou mijn arbeidsvermogen constant onder een grote loep. Ik wilde altijd zo graag aan het werk, maar  nu heb ik vele twijfels over mezelf zodat ik niet goed weet waar ik de motivatie en moed vandaan moet halen om weer ‘vrolijk’ verder te gaan. Ik zit er een beetje doorheen. Dit wordt echter niet opgepikt door het UWV. Zij vinden dat ik arbeidsvermogen heb dus moet ik ‘gewoon’ verder gaan op deze weg en mezelf over de kop werken.

Overschatting

Dit even gezegd te hebben klinkt het misschien heel negatief en dat is niet hoe ik doorgaans ingesteld ben. Toch moet ik ook reëel zijn. Ik heb ondertussen al zoveel verschillende dingen geprobeerd die keer op keer niet gelukt zijn dat ik mezelf op mijn hoofd begin te krabben. Hoezo ik heb arbeidsvermogen? Ik heb er grote vraagtekens bij.

Voor mijn gevoel zit ik vast en wordt ik overschat op mijn kunnen.

Ik zeg niet dat ik niks kan want zo banaal is het ook weer niet. Ik heb wel degelijk verschillende talenten en gebieden waar ik goed in ben. Maar op andere gebieden loop ik telkens tegen mijn beperkingen aan en voor mijn gevoel snappen mensen niet hoe pijnlijk dit is.

Zelfvertrouwen?

Begrijp me niet verkeerd ik wil niets liever dan mijn eigen geld verdienen en meedraaien etc maar dit kan niet op mijn tempo en met mijn wisselende energie. Ik zou het zo graag anders willen ik heb hier al vele jaren keihard voor geknokt. Maar op dit moment weet ik niet wat nog haalbaar is voor mij wbt een betaalde baan.

Wensen en dromen

Enfin dit is mijn dilemma waar ik voor sta. Welke kant moet ik nu opgaan? Wat is wijsheid. Ik kan niet eeuwig doorgaan op deze manier. Het liefst wil ik gewoon vrijwilligerswerk doen zonder de druk van het UWV. Of eindelijk mijn boek schrijven wat ik al lang op de planning heb staan. Ook wil ik graag lezingen geven om mijn boodschap te vertellen. Ik heb de indruk dat de meeste mensen in Nederland die niet met een beperking te maken hebben niet inzien hoe moeilijk het kan zijn en waar je tegenaan loopt.

Politiek gewauwel

Zeker de heren in Den Haag in de Tweede Kamer met hun strafkorting en rare regeltjes.

Het leven met een beperking is al moeilijk genoeg zonder dat je zo hard moet vechten om overeind te kunnen blijven. Mensen in de Wajong die kunnen werken zouden beloond moeten worden voor hun inzet en motivatie omdat het voor ons zoveel zwaarder is dan de gemiddelde mens.

Begrip en zorg

Er zijn nog zoveel verkeerde opvattingen over mensen met een beperking door oa werkgevers. Als we beter naar elkaar zouden luisteren en meer begrip zouden hebben zou dit al een heleboel kunnen schelen.

Nu willen ze de loonsubsidie regeling van het UWV voor de Wajongers weer afschaffen. Waarom? Waarom willen ze iedere keer de kwetsbare doelgroepen pakken?

Oke, ik begin nu misschien een beetje belerend over te komen maar het moet me gewoon van het hart ik hoop gewoon gehoord te worden. Lieve mensen zorg voor ons ipv het ons zo moeilijk te maken.