Daarom in de Wajong!

Ik heb sinds een tijdje dat ik een blog wil schrijven maar ik weet niet goed

waarover ik moet vertellen. Ik heb dit jaar nog amper wat geschreven en dat

vind ik jammer maar aan de andere kant als ik niks te melden heb schrijf ik

ook niet. Wie wil er nu lezen dat ik niks te melden heb? dan ben je na een
paar zinnen wel klaar met lezen toch?

Voor mijn gevoel zijn er nog niet veel dingen veranderd in mijn situatie sinds
ik in 2017 thuis ben komen te zitten. Het gaat wel weer de goede kant op, zo
ben ik wat meer aan het ondernemen en wil ik graag onder de mensen zijn.
Daarom kom ik zo af en toe bij de inloop van Driebergen waar ik aardige
mensen leer kennen. Eindelijk begin ik na 4 jaar me een beetje op mijn gemak
te voelen in dit dorp.

Tekenles

Op donderdagochtend zit ik bij een hele leuke tekengroep waar ik het erg
naar mijn zin heb. Het is voor mij altijd een uitdaging om op tijd op te staan.
Ik ben absoluut geen ochtendmens en ik heb veel moeite met op gang
komen. Dit is voor mij dus een goede stap om mezelf weer richting een
ritme te krijgen.

De groep is best groot er zitten 8 a 9 mensen in de groep maar de sfeer
is altijd erg gezellig en we hebben een hele goede en fijne teken juffrouw
die ons goed op weg kan helpen met onze tekenopdrachten. Ze doet dit op
een leuke opbouwende manier en met een grappige ondertoon waardoor
de sfeer ook gemoedelijk is. Na afloop ga ik altijd met een heel fijn
gevoel naar huis.

Sporten

Verder probeer ik iedere week te blijven zwemmen wat best goed lukt
waardoor mijn gewicht enigszins op peil blijft. Omdat ik een langzame
stofwisseling heb moet ik altijd goed opletten met wat ik eet en hoeveel
ik beweeg. Gelukkig ben ik de afgelopen winter niet heel veel
aangekomen daar ben ik blij om want nu kan ik de komende zomer hopelijk
nog weer 5 a 7 extra kilo eraf gaan fietsen/zwemmen.

In de zomer heb ik altijd meer energie en zin om te bewegen dan in de winter.

Eten bij de inloop

Soms eet ik op dinsdagavond mee bij de inloop. Niet altijd want het is
vaak erg druk.De ene keer kan ik hier beter tegen dan de andere keer.
Als er 25 tot 30 mensen in 1 ruimte met elkaar zitten te praten raak ik
snel overprikkelt. Het is voor mij dus een uitdaging om te proberen dit
toch te blijven doen. Nu waren er pas twee dames die met ouderen met
dementie werken. Ik was uiteraard meteen geïnteresseerd en ging bij ze
aan tafel zitten. Ik luisterde naar hun verhalen en dacht bij mezelf: wat
zou ik toch graag weer met deze doelgroep willen werken.

Vrijwilligerswerk?

Ze gingen de week erop een maaltijd bereiden dus ik dacht: ik ga
er naartoe en vraag aan ze of ze vrijwilligers kunnen gebruiken.
Op de dag zelf merkte ik echter dat ik te veel last van spanningen
had en ben ik toch niet gegaan. Ik vond het jammer, ik wil zo graag
maar de uiteindelijke stap zetten is nog lastig.

Het is aan de andere kant wel heel fijn om te merken dat ik graag
mijn ‘oude’ richting wil oppakken. Dat is toch waar mijn hart ligt: zorgen
voor kwetsbare ouderen.

Tijd nemen voor jezelf

Het zal niet makkelijk zijn om die stap te gaan zetten, maar de wil is er in

ieder geval en dat is al heel wat. Ik weet nu beter waar ik tegenaan zal lopen

en aan de ene kant is dat eng maar aan de andere kant ik heb ook heel wat

te bieden! Juist omdat ik zelf kwetsbaar ben kan ik goed voor anderen zorgen.
Ik zou het zo fijn vinden als er zoiets op mijn pad mag komen en ik me
nuttig mag en kan voelen. Tot die tijd blijf ik geduldig aan mezelf werken.
Dat is 1 van de fijne dingen van de Wajong dat ik de tijd kan nemen voor
mezelf die ik nodig heb!