Wel de kater, niet het feest

Druk 
Het was een behoorlijk drukke week afgelopen week. Maandag was het best druk op school. Er wordt al flink voorbereid voor de examens van Nederlands en Engels in november. Nu ben ik daar niet zo bang voor, ik weet dat ik het kan als ik maar op tijd ga leren. Dinsdag ging ik op visite bij een goede vriendin, woensdag naar Nijmegen bij een tante op visite met mijn ouders en donderdag en vrijdag had ik twee drukke dagen op het werk. Daar omheen gebeurde er ook nog van alles de afgelopen week en daar heb ik vandaag een terugslag van.

Op tijd rust nemen

Vroeger had ik een drukke week zoals deze niet aangekund. Sinds ik weer naar school ga en stage loop kan ik beter inschatten hoeveel ik ongeveer per dag aan kan. Toch heb ik nog altijd minimaal 1 dag rust doordeweeks nodig. Ik kan nu eenmaal niet maar blijven rennen ik moet af en toe pas op de plaat nemen. Als de batterij leeg is moet hij ook weer opgeladen worden.

Zorg

Nu is het natuurlijk een feit dat ik meer rust heb nu ik bij mijn ouders woon. Als ik savonds moe thuis kom van school of werk hoef ik niet meer te koken of mijn kleding te wassen. Ik help wel zo veel mogelijk mee in het huishouden maar dat is niet meer dan normaal. Hierdoor kan ik doordeweeks toch wat meer hebben dan wanneer ik op mezelf woon en alles weer zelf doe.

Taart

Woensdag heb ik tamme kastanjes geraapt in Nijmegen en donderdag heb ik een tamme kastanje chocolade taart gemaakt op mijn stage. Hij is best goed gelukt alleen had ik pure chocolade moeten gebruiken i.p.v. melk. De taart maken is best veel werk. Er zijn ongeveer 500 gr kastanjes nodig voor de taart en dan moet de chocolade nog gerasp worden. Ik was tot 13:30 met de taart bezig en daar omheen met de structuur van de dag. Gelukkig werd ik natuurlijk geholpen door een collega. Ik vond het spannend of het wel zou lukken om de taart te maken ik had hem nog nooit alleen gemaakt. Maar het was gelukt! De mensen vonden de taart erg lekker.

Grenzen aangeven

Vrijdags waren de mensen erg onrustig. Tegen de middag kreeg ik daardoor erge hoofdpijn. Werken op een dagverzorging is af en toe best hectisch. Er zijn veel dingen waar je voor moet zorgen en op moet letten. Het aller belangrijkste is het natuurlijk dat iedereen blij en tevreden naar huis gaat. Dat is weer goed gelukt. Om half 5 moest ik toch echt naar huis want ik wilde mijn bus op tijd halen. Het is nogal veel heen en weer reizen iedere dag. Een collega zei dat haar huiskamer nog opgeruimd moest worden. Ik zei toen: ‘Sorry maar ik moet echt naar huis ik heb hoofdpijn.’ Tot hier is mijn kunnen en niet verder. Leren je grenzen aangeven is een must. Dit kan ik gelukkig al steeds beter. En iedere keer kom ik weer een stapje verder.