Los laten..

Ik ben alweer bijna 2 maanden aan het werk bij Beweging 3.0. Tot nu toe gaat het boven verwachting goed. Ik werk samen met verschillende activiteiten begeleiders en met allemaal kan ik prettig werken   (en zij met mij ). Dat was met mijn stage voor de opleiding secretarieel medewerker wel heel anders…

Ik herinner mij goed dat ik een vervolg opleiding koos na mijn middelbare school opleiding. Ik dacht: ik kies voor administratie, dan hoef ik niet zo hard te lopen en wordt ik niet zo snel moe. Ik vind het leuk om met computers te werken en dan kan ik lekker veilig op kantoor aan de slag gaan. Hoe had ik ooit kunnen denken dat kantoor werk mijn ding zou zijn. Mijn eerste echte stage als secretarieel medewerker op een zorgkantoor verliep alles behalve soepel. Ik lag regelmatig in de clinch met de directie secretaresse die mij moest begeleiden. Uiteindelijk heeft mijn vader mij toen moeten redden door in een openhartig gesprek de directeur te vertellen over dat ik vcfs had. Ik zal nooit vergeten hoe ik me op dat moment voelde...ik wilde het toen nog helemáál niet weten. Gelukkig reageerde ze positief en heeft ze vanaf toen mij heel goed door mijn stage heen geholpen.

Helaas lukte het niet om een baan vast te houden toen ik mijn diploma gehaald had. Toen ik aan deze opleiding begon hield ik mijn negatieve werk verleden angstvallig in mijn achterhoofd. Stel nou dat ik mijn diploma haal dacht ik, dan lukt het straks wéér niet op de arbeidsmarkt en wat moet ik dan? Mijn eerste stage bij een verzorgingshuis in Voorthuizen verliep eigenlijk best wel goed. Het mensen wassen vond ik alleen niet zo leuk en het werk in de zorg was lichamelijk vrij zwaar. Ik besloot voor de dagbesteding te gaan. Ik ben nu blij dat ik deze keuze gemaakt heb.

Ik verwonder mij er over hoe leuk ik deze stage vind en hoe goed het gaat. Ik had vroeger nooit kunnen denken dat ik de zorg in zou gaan en het ook nog leuk zou vinden! Maar het is een feit voor mensen zorgen en dagelijks contact hebben met mensen zorgt er voor dat ik mij ook goed voel. En als ik deze stage vergelijk met de stage bij het zorgkantoor in Utrecht dan denk ik: wat een wereld van verschil! Dit zorgt er voor dat mijn zelfvertrouwen hier over groeit en dat ik de stap durf te zetten om verder te groeien in mijn leer proces.

Op school werd het nog maar eens benadrukt: ze laten je echt niet over gaan als ze geen groei proces bij je zien. En als ik mezelf vergelijk met een half jaar geleden dan zie ik al een hele grote vooruitgang! Ik ben er klaar voor om verder te gaan en het verleden te laten voor wat het is. Ik ga er op vertrouwen dat het mij gaat lukken om een echte activiteiten begeleidster te worden met hart en ziel.