Sinds ik weer alleen ben heb ik een boel ruimte voor mezelf gekregen. Helaas hoort bij alleen zijn ook dat je alles weer zelf moet regelen. Zo ook de boodschappen. Nu heb ik altijd een hekel aan boodschappen doen dus ik vond het heel fijn dat mijn (ex)partner dat op zich nam. Helemaal na een incident vorig jaar in de plaatselijke buurtsupermarkt.
Een cassiere zei tegen mij: ‘Wat is er met je gezicht gebeurd?’ Ik heb bij tijd en wijle als ik last heb van spanning of stress helaas last van pukkels op mijn gezicht. Die opmerking kwam hard aan. Op het moment zelf wist ik niet wat ik moest zeggen maar achteraf kwam de boosheid. Voor het eerst kwam ik voor mezelf op door dit incident te melden bij de manager van de winkel. Huilend deed ik mijn beklag bij hem. Hij vroeg wanneer ik weer bij de winkel zou zijn en ik zei: ‘Nou voorlopig in ieder geval niet.’ De volgende dag toen mijn ex boodschappen deed kwam de casiere naar hem toe met een bloemetje en verontschuldigingen. Ze had behoorlijk op haar donder gekregen van haar baas. Ik was blij te horen dat er wat was gedaan met mijn telefoontje, nu durfde ik echter niet meer naar die winkel toe.
Vanaf dat moment deed mijn ex dus de boodschappen voor mij. Ik had toch altijd al een hekel aan boodschappen doen: het lawaai in de winkel van schreeuwende kinderen tot gestreste moeders en het lawaai van de kassa’s….nu durfde ik al helemaal niet meer. Het duurde al met al een jaar voordat ik weer een stap in die bewuste winkel durfde te zetten. Kun je nagaan hoezeer je je leven laat beïnvloeden door zo’n opmerking.
Nu doe ik met enige tegenzin weer zelf mijn boodschappen bij die winkel en als het even kan negeer ik de bewuste cassiere die daar nog steeds werkt. Als ik bij haar aan de kassa kom kan er geen vriendelijk woord meer vanaf ze zwijgt in alle talen. Ik vind dit absoluut geen klantvriendelijkheid en kan hier ook zeer boos om worden. Maar omdat ik geen auto heb en lopend boodschappen moet doen is deze winkel het dichts bijzijnde voor mij.
Ik baal verschrikkelijk van deze situatie en ik vraag me af of ik weer contact op moet nemen met de manager over haar gedrag. Ik vind het rond uit belachelijk dat zo iemand daar nog steeds werkt en op zo’n manier de sfeer van de winkel beïnvloed. Tegen andere klanten kan ze wel gewoon gezellig kletsen maar dat vind ik ook vaak te ver gaan. Als cassiere dien je een zekere vorm van terug terughoudendheid te hanteren naar de klant toe vind ik. Het is een supermarkt, geen vismarkt…!
Ik ben benieuwd wat jullie mening over deze kwestie is, ik hoor het graag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten