We zitten aan tafel. Mams kijkt voetbal op de bank. ‘Jos wil jij even mijn eten snijden ik kan het nu niet zelf.’ Mijn vader loopt direct naar haar toe en helpt haar. Even later: ‘Ik kan dit nog steeds niet eten.’ Zegt mijn moeder ongelukkig. Ik loop naar haar toe en neem een lepel mee. ‘Kijk eens lieve mam met een lepel gaat het vast beter. Ik zal de salade nog wat fijner snijden voor je dan kun je het beter eten.’ ‘Fijn lieverd dank je wel.’
Akelige val
Sinds een week woon ik weer even bij mijn ouders. Afgelopen dinsdag is mijn moeder heel naar gevallen toen ze van mijn opa terug naar huis reisde. Ze heeft haar schouder gebroken en haar voet verstuikt. Heel akelig. Mijn ouders zijn direct toen ze thuis kwam naar de spoed eisende hulp gereden. Ze loopt nu al een tijdje met een mitella.
Hulp in huis
Met dagen zoals dit komt alles in één keer tegelijk. Momenteel weet ik absoluut niet meer waar ik aan toe ben wat woonruimte betreft. Ik vind het allemaal heel moeilijk en onoverzichtelijk. Het komt op dit moment wel weer goed uit dat ik weer even bij mijn ouders woon. Ik kan mijn moeder nu een beetje verzorgen. Wat dat betreft komt mijn opleiding Maatschappelijke zorg heel goed van pas. Liet ik vroeger alle rommel achter mijn kont slingeren, nu heb ik daar veel meer oog voor. Ook met afwassen ben ik veel netter dan ik vroeger was. Ik ben heel blij dat ik hier in zo gegroeid ben dat ik nu mijn ouders kan helpen in plaats van ‘tot last zijn.’
Eigen plek
Toch merk ik ook dat ik wel weer behoefte heb aan mijn eigen plek. het is gek om als je 12 jaar op jezelf hebt gewoond ineens weer op je ouders aangewezen te zijn. Het is natuurlijk wel heel fijn dat ik meteen weer bij ze terecht kan. Nu kunnen we elkaar helpen. Ik kan meteen mijn beroep in de praktijk brengen. Toch moet ik ook op mezelf blijven letten en mijn eigen energie en grenzen in waarde nemen.
Stage
Op mijn stage plek weten ze inmiddels van mijn huidige situatie. Ik heb de afgelopen week een heel positief en fijn gesprek gehad. Ze hebben begrip voor mijn situatie. Mijn teamleidster vind het belangrijk dat ik mijn stage vast houd voor mijn school. Ik kan dan ook even mijn gedachten verzetten. Ook mijn praktijkbegeleidster is positief over me. ‘We zijn blij met je.’ Zei ze van de week tegen me. Dat is op dit moment voor mij veel waard.
Steun en begrip
Ondanks dat prive de dingen even niet zo soepel lopen als ik zou willen houd ik me vast aan alles wat wel goed gaat. Ook krijg ik van mijn vrienden en mensen om me heen veel steun en begrip. Dat vind ik heel fijn. Ik ben erg blij dat vorige week op twitter mijn oproep om een woning zo veel is geretweet. Dat geeft mij weer moed voor de toekomst. Want hoe moeilijk deze situatie ook is ook hier leer ik weer een heleboel van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten