Vaak schrijf ik als ik iets heb meegemaakt of ervaren waar ik tegen aan loop, of juist als ik een overwinmomentje heb. Nu is het de laatste tijd vrij rustig in mijn leven en heb ik dus weinig om over te schrijven. En toch is dat niet helemaal waar, ik ben natuurlijk erg druk met school en stage. Ik ben er pas achter gekomen dat ik het niet ga redden om in juni 2015 af te studeren. Ik heb dit aangekaart op school en een verlenging van de opleiding gekregen.
December
We zitten inmiddels alweer in de laatste maand van het jaar en ik heb nog een half jaar de tijd om mezelf volledig te ontwikkelen tot een professionele beroepskracht in de zorg. Nu denk ik steeds vaker bij mezelf: ik ben nog niet waar ik wezen wil ik moet en ik wil mezelf nog veel meer ontwikkelen. Afgelopen maandag heb ik dit aangekaart bij de docent die mij deze periode begeleidt. Ik zei: ‘Ik heb meer tijd nodig om mezelf te ontwikkelen. Ik ben 32 en het komt bij mij nu langzamerhand op gang. Het duurt even, maar er zit nog veel meer in dit vaatje!’ Hij vond het professioneel dat ik zelf inzie dat ik het niet ga redden om in april examen te doen. En ik ben niet eens teleurgesteld, eigenlijk ben ik vooral opgelucht. Ik mag mezelf meer tijd geven om het beroep goed onder de knie te krijgen.
Presentatie
Ook mag ik a.s maandag weer voor een publiek van 300 mensen mijn levensverhaal vertellen. Vandaag sprak ik daarvoor degene met wie ik deze presentatie doe. Ik geef deze presentatie aan de Universiteit van Leiden voor huisartsen in opleiding. Het was best gek om mijn levensverhaal in een notendop te vertellen aan de telefoon. Gelukkig kent ze mijn verhaal al wel.
Ik vind het heel belangrijk dat ik kan vertellen waar je zoal tegen aan loopt als je 22q11 hebt en een beperking in het algemeen. Dat is ook de reden dat ik met dit blog ben begonnen. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik al ruim 20.000 bezoekers heb mogen krijgen op mijn blog. Ik heb een vaste groep lezers die mij volgen op twitter en facebook en daar ben ik trots op.
Geen quotum!
Ik blijf het wel moeilijk vinden dat werkgevers vaak niet zitten te wachten op mensen met een beperking of een Wajong uitkering. Dit is mij vorige week weer vies tegengevallen in een debat over de participatiewet. Ik zal hier dus voor blijven strijden om te zorgen dat mensen met een beperking net zo veel kans en recht hebben op een baan als mensen die ‘gezond’ zjin. Ik wil ook niet een voorkeursbehandeling krijgen dat mensen mij aan moeten nemen vanwege het quotum! Ik ben ik en ik heb mijn eigen talenten en kwaliteiten die ik dol graag wil inzetten als ik mijn diploma heb. Daar strijd ik voor en daar ben ik keihard voor aan het knokken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten