Een interessant gesprek
Afgelopen woensdag had ik een gesprek op mijn stage met de docent die mijn studiegroepje begeleidt en de teamleider van mijn stage. Het was een positief gesprek. De docent was verrast dat ik op mijn stage al zo professioneel ben en dat ik duidelijk gegroeid ben in mijn ontwikkeling. Op school komt dit nog niet genoeg naar voren. Ik had pas geleden zelfs een beetje ruzie gemaakt met een klasgenootje omdat ik best moeite heb met haar gedrag. Zij blaast nogal hoog van de toren en ik vind het lastig om daar doorheen te prikken.
Je veilig voelen
De docent vroeg in het gesprek nogal door over hoe ik omga met de mensen die op de dagopvang komen. Ik vertelde dat ik me aanpas aan hun niveau. Ik ga om met de mensen zoals zei dat prettig vinden. Juist omdat ik zelf prikkel gevoelig ben kan ik goed aanvoelen wat deze doelgroep nodig heeft. (Ik werk met oudere mensen met dementie).
‘Waarom kan ik dit op mijn stage wel en komt dit op school niet naar voren?’ Vroeg hij zich af. Ik moest er even over nadenken. Op stage voel ik me op mijn plek en ik voel me veilig en op school nog niet. Dan is de volgende vraag natuurlijk waarom ik me op school nog niet veilig voel. Dit komt o.a door mijn verleden.
Pesten
Ik ben van jongs af aan best veel gepest op school. Ik heb op de basis school op een gewone Jenaplan school gezeten. Toch was ik altijd al anders dan andere kinderen je kon er alleen de vinger niet op leggen. Kinderen begrijpen dit niet, ze zagen alleen dat ik gevoeliger was en onzeker. Vooral in de laatste jaren van de basis school ben ik erg gepest. Na de basisschool ging ik naar een speciaal voortgezet onderwijs voor kinderen met leer en gedrag problemen. Op deze school werd ik zo mogelijk nog meer gepest omdat ik erg kwetsbaar was. Ik had net gehoord dat ik inderdaad ‘anders’ was omdat ik VCFs heb. Voor mijn gevoel was dit pesten een bevestiging dat ik er niet mocht zijn. Ik wilde er ook eigenlijk niet zijn…
Therapie
Nu, 20 jaar later kom ik dit verleden dus toch weer tegen. Ik moet hier wat mee wil ik mijzelf goed kunnen blijven ontwikkelen. Ik ga de komende periode uitzoeken wat voor begeleiding ik hiervoor op school kan krijgen want ik vind het best ingewikkeld om een goede therapie te vinden waar ze me hierbij kunnen helpen. De zorgverzekering is nu al best hoog en met psychologische aanvulling erbij is het weer een stuk duurder. Ik ben trouwens ook blij met alle aandacht die er nu op televisie is voor pesten want je kan er op latere leeftijd nog enorm last van hebben. Het zijn maar woorden zeggen veel mensen, maar woorden kunnen je ook diep in je hart raken.
Contact
Als er mensen zijn die toevallig een goede therapie weten die niet al te duur is in omgeving Utrecht hoor ik dit graag. Ik wil graag met mijn verleden aan de slag en dit niet meer mijn leven laten beïnvloeden. Ik ben Anne en ik heb vcfs (ofwel 22q11), nou en?! Je mag me mailen via houtsmaanne@hotmail.nl ik hoor het graag!
Of er een therapie bestaat voor VCS weet ik niet. Maar wat ik wel weet is dat je niet gepest bent omdát je VCS hebt maar dat dit het middel was waarméé je bent gepest.
BeantwoordenVerwijderenMeer daarover kun je lezen in 'De waanzinnige aanpak van pesten'. http://www.pestbriefje.com/wordpress/waanzinnige-aanpak-van-pesten
Pesten onder kinderen komt voornamelijk voor in de leeftijdsgroep van 8 tot 14 jaar. Het heeft dus te maken met de psychologische ontwikkeling en niet met de houding of het gedrag van het slachtoffer. Omdat de aanpak van pesten uitsluitend gericht is op het slachtoffer is die aanpak de oorzaak van de, vaak langdurige, schade. Vraag nóóit WAAROM een kind is gepest, maar vraag waarméé het is gepest.